Εδώ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τα αθλήματα του Elite Athlete Programme.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1891, ο Καναδός Δρ. Τζέιμς Νάισμιθ, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Εκπαιδευτήριο της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων (YMCA) (σημερινό Κολέγιο Σπρίνγκφιλντ) στο Σπρίνγκφιλντ, Μασαχουσέτη, Η.Π.Α.), προσπαθούσε να κρατήσει την τάξη με την οποία έκανε μάθημα δραστήρια μια βροχερή μέρα. Αναζητούσε ένα δυναμικό παιχνίδι εσωτερικού χώρου για να κρατήσει τους μαθητές απασχολημένους και στα κατάλληλα επίπεδα φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια του μακρύ χειμώνα της Νέας Αγγλίας. Αφού απέρριψε άλλες ιδέες είτε ως υπερβολικά τραχιές ή ακατάλληλες για κλειστά γυμναστήρια, έγραψε τους βασικούς κανόνες και κάρφωσε ένα καλάθι ροδακίνων σε ύψος 3,55 μέτρων. Σε αντίθεση με τα σύγχρονα δίχτυα καλαθοσφαίρισης, αυτό το καλάθι ροδακίνων διατηρούσε τον πάτο του, και οι μπάλες έπρεπε να ανακτηθούν με το χέρι μετά από κάθε «καλάθι» ή πόντο που σημειωνόταν. Αυτό αποδείχθηκε αναποτελεσματικό. Έτσι το κάτω μέρος του καλαθιού απομακρύνθηκε, πράγμα που επέτρεπε την ώθηση της μπάλας με ένα μεγάλο πείρο κάθε φορά.
Η καλαθοσφαίριση την πρώτη φορά παίχτηκε με μια μπάλα ποδοσφαίρου. Οι πρώτες μπάλες που δημιουργήθηκαν ειδικά για την καλαθοσφαίριση ήταν καφέ, και ήταν μόνο στα τέλη του 1950 που ο Τόνυ Χάινκλ, ψάχνοντας για μια μπάλα που θα είναι πιο ευδιάκριτη για τους παίκτες και τους θεατές, εισήγαγε την πορτοκαλί μπάλα που χρησιμοποιείται σήμερα, Η ντρίμπλα δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι, εκτός από την «σκαστή πάσα» για τους συμπαίκτες. Η πάσα ήταν το κύριο μέσο μετακίνησης της μπάλας. Η ντρίμπλα τελικά εισήχθη, αλλά περιοριζόταν από το ασύμμετρο σχήμα της πρώτης μπάλας. Η ντρίμπλα έγινε σημαντικό μέρος του παιχνιδιού περίπου τη δεκαετία του 1950, καθώς βελτιώθηκε το σχήμα της μπάλας.
Yπεύθυνος του αθλήματος του μπάσκετ είναι ο Νίκος Μπουντούρης, ο διακεκριµένος διεθνής µπασκετµπολίστας που έχει κατακτήσει όλους τους τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Το ποδόσφαιρο είναι σήμερα το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Στις αρχές του 21ου αιώνα ασχολούνταν με αυτό περισσότεροι από 250 εκατομμύρια αθλητές σε περισσότερα από 200 κράτη. Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο ότι σε πολλές χώρες υπήρξαν παιχνίδια όπου οι παίκτες κλοτσούν μία μπάλα, όπως το επίσκυρος στην Αρχαία Ελλάδα,[24] το «woggabaliri» στην Αυστραλία, το «harpastum» στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και το «cuju» στην Κίνα.
Οι σύγχρονοι κανόνες του ποδοσφαίρου βασίζονται στις προσπάθειες που έγιναν στα μέσα του 19ου αιώνα για τυποποίηση των ποικίλων μορφών του ποδοσφαίρου που παίζοταν στα δημόσια σχολεία της Αγγλίας. Η ιστορία του ποδοσφαίρου στην Αγγλία χρονολογείται τουλάχιστον από τον όγδοο αιώνα. Η Βρετανία είναι το μόνο κράτος που διατηρεί τέσσερις εθνικές ομάδες (Εθνική Αγγλίας, Εθνική Σκωτίας, Εθνική Ουαλίας και Εθνική Βορείου Ιρλανδίας) τιμής ένεκεν, για την προσφορά της στο άθλημα.[7]
Yπεύθυνος του αθλήματος του ποδοσφαίρου είναι ο Γιάννης Παπαχρήστου.
Η αρχή της τέχνης του να μάχεσαι με το ξίφος χάνεται στα βάθη των αιώνων… Ιστορικά στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η ξιφασκία υπάρχει ως πολεμική τέχνη ή ως άθλημα εδώ και 3.500 χρόνια τουλάχιστον. Η ξιφασκία είναι ένα σύγχρονο σύνθετο άθλημα που με τη σημερινή του μορφή έχει ιστορία πέντε περίπου αιώνων. Στις αρχές του 16ου αιώνα εμφανίστηκαν στην Ευρώπη οι πρώτες σχολές οπλομαχίας. Οι Ιταλοί, οι Ούγγροι και οι Γάλλοι ήταν οι πρώτοι λαοί που δημιούργησαν τρεις αντίστοιχες μεγάλες σχολές. Οι τεχνικές και οι τακτικές βελτιώθηκαν σταδιακά, το 1896 η ξιφασκία έγινε Ολυμπιακό άθλημα στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας. Έκτοτε έχει συμπεριληφθεί σε κάθε Ολυμπιακή διοργάνωση. Tο 1913 ιδρύθηκε η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ξιφασκίας (FIE). Η ξιφασκία προσφέρει μια ολοκληρωμένη εκγύμναση σε όλο το σώμα ,καθώς και πνευματικά προσόντα όπως την αίσθηση του σώματος στο χώρο, το νευρομυικό συντονισμό και τη βελτίωση της ισορροπίας και του ρυθμού.
Η ξιφασκία είναι ένα από τα πλέον ασφαλή αγωνίσματα που εμπεριέχουν το στοιχείο της στενής επαφής αντιπάλων. Αυτό οφείλεται στην εκμάθηση από τα πρώτα μαθήματα αυστηρών κανόνων ασφάλειας, στην ειδική κατασκευή των υλικών και στους κανόνες ευγένειας και σεβασμού του αντίπαλου που διέπουν το άθλημα.
Yπεύθυνος του αθλήματος της ξιφασκίας είναι ο Νίκος Ψύχας, πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής, MSc exercise and nutrition καθηγητής και προπονητής ξιφασκίας με διακρίσεις και μετάλλια σε παγκόσμια-ευρωπαϊκά πρωταθλήματα καθώς και σε ολυμπιακούς αγώνες νέων.
Η αντισφαίριση (τένις) έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα, στο παιχνίδι «σφαιριστική» του 5ου αιώνα π.Χ, το οποίο παιζόταν με μια μεγάλη ελαφριά μπάλα και τα χτυπήματα γίνονταν με τη γροθιά ή τον ώμο. Κατά το Μεσαίωνα η αντισφαίριση καλλιεργήθηκε στις αυλές των ευγενών. Στη σύγχρονη μορφή του, το άθλημα εμφανίστηκε στη Βρετανία τη δεκαετία του 1870. Έγινε δημοφιλές μέσα στη βρετανική αυτοκρατορία και εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα σε όλο τον κόσμο. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ITF) ιδρύθηκε το 1913 και περιλαμβάνει 200 χώρες μέλη. Η αντισφαίριση ήταν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1896 ως το1924. Επανήλθε στους Αγώνες το 1984 στο Λος Άντζελες ως άθλημα επίδειξης, ενώ το 1988 επανεντάχθηκε κανονικά στο αγωνιστικό πρόγραμμα.
Yπεύθυνη του αθλήματος του τένις είναι η Χριστίνα Ζαχαριάδου, κάτοχος διπλώματος προπονητικής USPTR κατηγορία – PROFESSIONAL. Έχοντας στο αθλητικό της βιογραφικό συμμετοχές στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, της Ατλάντα και της Αθήνας, μεσογειακά χρυσά μετάλλια και υψηλές θέσεις στην ITF – παγκόσμια κατάταξη από την ηλικία των 14 ετών, η κ. Ζαχαριάδου μέσα από την προσωπική της ομάδα έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες, τενίστες και τενίστριες που έχουν κατακτήσει τις πρώτες θέσεις στα πανελλήνια πρωταθλήματα των κατηγοριών τους. Σημαντική είναι επίσης και η παρουσία των αθλητών της σε διεθνές επίπεδο με σημαντικά αποτελέσματα.
Το Τρίαθλο αποτελεί σήμερα το ταχύτερα αναπτυσσόμενο άθλημα των Ολυμπιακών αγώνων που έγινε για πρώτη φορά ολυμπιακό άθλημα το 2000 στο Σίδνεϊ και περιλαμβάνει τα αθλήματα της κολύμβησης, της ποδηλασίας και του τρεξίματος. Συνήθως το τρίαθλο διεξάγεται σε ανοιχτή θάλασσα, και ασφάλτινες διαδρομές για τρέξιμο ή ποδήλατο με λογικές υψομετρικές διαφορές. Τα τελευταία χρόνια διοργανώνονται και τρίαθλα σε ανώμαλο ή ορεινό έδαφος με ποδήλατα βουνού και τρέξιμο σε ανώμαλο έδαφος και με πολύ μεγαλύτερες κλίσεις εδάφους (ανηφόρες ή κατηφόρες). Το τρίαθλο αποτελεί την ιδανική αερόβια άθληση, γιατί δεν καταπονεί μονόπλευρα τον οργανισμό και ενεργοποιεί τις περισσότερες μυϊκές ομάδες του σώματος.
Yπεύθυνος του αθλήματος του τριάθλου είναι ο Βασίλης Κρομμύδας, ο οποίος έχει διατελέσει προπονητής της Ελληνικής ομάδας Τριάθλου και θεωρείται ένας από τους εμπειρότερους πιστοποιημένους προπονητές στο χώρο του.
Διεξάγεται από το 1996 αν και από τότε έχει αλλάξει πολύ. Συχνά οι κανονισμοί αλλάζουν, σε μια προσπάθεια της διεθνούς ομοσπονδίας να κάνει το άθλημα πιο κινητικό και θεαματικό. Σύμφωνα με μια φήμη, κάποτε στις Ινδίες Άγγλοι έφιπποι παίζοντας το πόλο από στραβό χτύπημα έστειλαν τη μπάλα σε παρακείμενη λίμνη. Οι πολίστες βρήκαν την ευκαιρία να βουτήξουν στο νερό για να δροσίσουν την μπάλα και διαπίστωσαν ότι μπορεί να γίνει ένα ανάλογο παιχνίδι μέσα στο νερό. Έτσι, με μια μικρή μπάλα του πόλο παίχτηκε για πρώτη φορά πόλο σε πισίνα που είχε για τέρματα δυο βάρκες σε απόσταση 50 μέτρων.
Αργότερα ο χώρος μίκρυνε και η μπάλα μεγάλωσε. Άγγλοι κολυμβητές με φανατικότερο τον Ουίλσον από τη Γλασκώβη οργάνωσαν τους πρώτους ανεπίσημους αγώνες το 1876. Σε 10 χρόνια συντάχθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί και έγιναν οι πρώτοι αγώνες του πρωταθλήματος. Το 1890 παίχτηκε σε ανοικτό κολυμβητήριο του Κένσιγκτον ο πρώτος διεθνής αγώνας μεταξύ της Αγγλίας και της Σκωτίας. Υπήρχε μεγάλος φανατισμός και οι Άγγλοι κέρδισαν με 4-0. Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε διέδωσε το άθλημα στην Ουαλία και την Ιρλανδία. Το 1901 έγινε και ο πρώτος διεθνής αγώνας στη Βιέννη με αντιπάλους μια ομάδα της Ουγγαρίας και τη Βίνερ Ατλέτικ σπορ κλαμπ και το πόλο προστέθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων το 1900. Μέχρι το 1930 στις ΗΠΑ ήταν δημοφιλής μια παραλλαγή του αθλήματος όπου παιζόταν με μισοφουσκωμένη μπάλα και είχε αντικειμενικό σκοπό την κατοχή της για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα.
Για πολλά χρόνια η Ουγγαρία ήταν η βασίλισσα της Ευρώπης και του κόσμου. Κατέκτησε τον τίτλο 10 φορές στις 14 πρώτες διοργανώσεις. Στη συνέχεια ξεπετάχτηκε η πρώην Σοβιετική Ένωση και η Γερμανία. Από το 1985 συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα και η υδατοσφαίριση γυναικών με πρώτη πρωταθλήτρια την Ολλανδία.
Yπεύθυνη του αθλήματος της υδατοσφαίρισης είναι η Αγγελική Γερόλυµου, εν ενεργεία διεθνής πολίστρια, Ολυµπιονίκης, παγκόσµια πρωταθλήτρια, µε πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της µε την οµάδα της Βουλιαγµένης.
Στην Πετοσφαίριση (βόλεϊ )υπέυθυνος είναι ο Μιχάλης Κοτζαμπάσης, Καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Προπονητής Ακαδημιών Α.Ο.Ν.Ν.Ν.Ε Αμαζόνες
Πρωτάθλημα Εθνικής κατηγορίας Α2. το 2014
Πρωταθλητής beach volley Κ 20 το 2007.
Στην Κολύμβηση υπεύθυνος είναι ο Γιάννης Δρυμωνάκος
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.
Πρώην μέλος της εθνικής ομάδας κολύμβησης με συμμετοχή σε 3 ολυμπιάδες, 7 μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, 7 τελικούς σε παγκόσμια πρωταθλήματα και συνολικά 68 πανελλήνια ρεκόρ.
