Ο Ολυμπιονίκης ανοικτής θαλάσσης, Σπύρος Γιαννιώτης παραχώρησε συνέντευξη στους μαθητές του δημοσιογραφικού ομίλου!
Οι μαθητές του Τμήματος Α4, στο πλαίσιο του δημοσιογραφικού ομίλου, είχαν την ευκαιρία να θέσουν τα δικά τους ερωτήματα στον κ. Γιαννιώτη Σπύρο, ασημένιο Oλυμπιονίκη στα 10 χιλιόμετρα κολύμβησης ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Aγώνες του 2016.
– κ. Γιαννιώτη, ποια ήταν τα κολυμβητικά σας βήματα, πριν φτάσετε στο ολυμπιακό μετάλλιο;
Ξεκίνησα συνειδητά στα 17 μου χρόνια στην Κέρκυρα. Μετά στην Θεσσαλονίκη και αργότερα, στην Αθήνα. Στα 17 μου αντιμετώπισα το κολύμπι ως πρωταθλητισμό.
Με συστηματική προπόνηση, το 2000 συμμετείχα στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ. Το 2004 έλαβα την 5η θέση στα 1500 και το 2008 ήμουν 8ος στην ανοικτή θάλασσα.
Έλαβα όμως το ασημένιο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα του 2016. Ήμουν 2ος για λίγο!
– Πριν τα 17 σας χρόνια κολυμπούσατε;
Ναι, αλλά ως χόμπυ! Κολυμπούσα χωρίς να με νοιάζει η κατάταξη ή το μετάλλιο. Τελικά, αργότερα συνειδητοποίησα ότι όλον αυτόν τον καιρό, έκτιζα. 17 χρονών συνειδητοποίησα τι ήθελα να κάνω.
-Γιατί επιλέξατε την κολύμβηση ως άθλημα;
Η μητέρα μου ήταν κολυμβήτρια. Επιπλέον, στην Κέρκυρα, έχουμε θάλασσα. Τι πιο ωραίο να μάθεις να κολυμπάς!
– Όλοι γνωρίζουμε ότι κανονικά τερματίσατε πρώτος. Γιατί δεν κάνατε ένσταση να διεκδικήσετε την 1η θέση;
Ένσταση; Γιατί; Το όνειρο έγινε πραγματικότητα! Εγώ αρνήθηκα να γίνει η ένσταση από την ελληνική ολυμπιακή ομάδα. Δεν είναι λάθος του άλλου αθλητή που τερμάτισε κανονικά. Ήταν δικό μου λάθος!
Επιπλέον, δεν θα άφηνα την καλύτερη στιγμή της ζωής μου με παράπονο! Ήταν πράγματι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου! Εξάλλου, ο αθλητισμός ενώνει!
Κάθε φορά κερδίζει ο καλύτερος. Και ποιος είναι ο καλύτερος; Αυτός που έχει περισσότερες ικανότητες. Κερδίζει
το μετάλλιο, κερδίζει την δόξα, κερδίζει και τον σεβασμό!
– Πώς ήταν η ζωή σας μετά την Ολυμπιακή νίκη;
Ήμουν 36 χρονών. Ήμουν έτοιμος να αντιμετωπίσω την επόμενη ημέρα. Ακόμη και η ζήλια πρέπει να θεωρείται καλοπροαίρετη! Είναι μεγάλη χαρά να εισπράττεις από τους νέους το μήνυμα «Θέλω να γίνω σαν αυτόν τον αθλητή». Είναι σπουδαίο να παρακινηθείς, να γίνεις καλύτερος! Από την άλλη… κάθε μετάβαση είναι δύσκολη!
– Πόσα χιλιόμετρα κολυμπούσατε σε καθημερινή βάση προκειμένου να προετοιμαστείτε για τους Ολυμπιακούς αγώνες;
20 χιλιόμετρα την ημέρα για 6 ώρες. Ήταν αναγκαία η συνεχής βελτίωση. Προπόνηση, ξεκούραση και φυσιοθεραπεία ήταν η ζωή μου κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Πολλά χρόνια συστηματικής προσπάθειας για να ξεπερνάς τα όρια σου και να γίνεσαι όλο και πιο δυνατός!
– Άξιζε τον κόπο, τόσος πόνος και κούραση;
Αναμφίβολα ναι! Μαθαίνεις πειθαρχία, σεβασμό!
– Κατά την διάρκεια της προπόνησής σας στην θάλασσα, τι σκεφτόσασταν;
Παρατηρούσα τον βυθό… Πολλές σακούλες στην θάλασσα, ποτήρια του καφέ, απίστευτοι τόνοι σκουπιδιών στον βυθό της θάλασσας. Με στενοχωρεί αφάνταστα. Είχα ξεκινήσει κάποιες ενημερωτικές εκστρατείες στο παρελθόν αλλά μάλλον δεν ήταν αρκετές! Απογοήτευση και στενοχώρια προκαλεί συχνά το θέαμα…
– Πιστεύετε ότι η νίκη σας, επηρέασε και επηρεάζει τους νέους;
Μακάρι να γινόταν αυτό παιδιά μου!
Το εύχομαι για την ακρίβεια. Με κάνει ευτυχισμένο να σκέφτομαι στο τέλος της ημέρας ότι λειτούργησα θετικά για την κοινωνία.
– Ποιά συμβουλή ή ποιά ευχή θα μπορούσατε να κάνετε για εμάς τα παιδιά που είμαστε κλεισμένοι στο σπίτι μας εν καιρώ πανδημίας;
Η επιτυχία είναι κάτι πολύ ωραίο! Η αποτυχία μας κάνει πιο δυνατούς! Να βρεις τοίχο, να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, να γίνεις καλύτερος! Νομίζω ότι στην ζωή αξίζει να ξεπερνάμε τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Κανείς δεν είναι προετοιμασμένος για την αποτυχία. Πρέπει να το σκεφτεί, να βρει τρόπο, να βελτιωθεί για να αντιμετωπίσει την αποτυχία ή τα λάθη του. Είναι μια διαδικασία, ένα μονοπάτι, που αν το περάσεις… οδηγείσαι στην ευτυχία!
«Η επιτυχία είναι κάτι πολύ ωραίο, είναι το όνειρο… Η αποτυχία όμως είναι αυτή που μας κάνει πιο δυνατούς! Εκείνη την δύσκολη ώρα που βρίσκεις τοίχο, πρέπει να ξεπεράσεις τα εμπόδια και τις δυσκολίες, να μάθεις από τα λάθη σου και να γίνεις πιο δυνατός!»
