Ο 3ος καλαθοσφαιριστής στη συγκομιδή ριμπάουντ στην ιστορία του επαγγελματικού ελληνικού πρωταθλήματος με 1.877 πόντους!
Προσκαλέσαμε στο σχολείο μας τον κ. Καράγκουτη ανοίγοντας μια σημαντική ενότητα στον κύκλο της δημοσιογραφικής μας έρευνας. Θέμα μας ήταν: «Αθλητισμός – Κοινωνία – Άνθρωπος». Κατανοήσαμε ότι ο αθλητισμός δεν είναι μόνο δόξα, χορηγίες και άσκηση. Είναι κυρίως τρόπος ζωής που προϋποθέτει ήθος, πειθαρχία, άσκηση του νου και ισορροπία!
Η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να σας δώσω είναι : «Πάρτε τον φίλο σας, πάρτε την φίλη σας και πηγαίνετε να παίξετε! Να παίζετε όσο πιο πολύ μπορείτε!»
Το θέμα της σημερινής μας συνάντησης είναι : Κοινωνία – Άνθρωπος – Κοινωνία . Ποια είναι η σχέση αυτών των εννοιών, κατά την άποψή σας;
Οι έννοιες συνδέονται μεταξύ τους. Ο αθλητής κατά την διάρκεια του παιχνιδιού μαθαίνει να ακολουθεί κανόνες, να συνεργάζεται ,να αποτελεί μέλος μιας ομάδας. Επομένως, ο αθλητής μαθαίνει να κοινωνικοποιείται ευκολότερα .Μαθαίνει να ενσωματώνεται στους κοινωνικούς κανόνες ,να εντάσσεται μέσα στο κοινωνικό σύνολο και συγχρόνως να περνάει καλά .
Ποιος είναι ο ενεργός πολίτης, κατά την άποψή σας;
Ο ενεργός πολίτης είναι αυτός που μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία με τον τρόπο που ο καθένας μπορεί πιο αποτελεσματικά .Ο αθλητής οφείλει να είναι ενεργός πολίτης, αφού με την στάση του και τις επιλογές του έχει την δύναμη να επηρεάσει θετικά την κοινωνία και να εμπνεύσει τους νέους.
Αισθάνεστε ενεργός πολίτης;
Τολμώ να πω πως ναι! Κατά την διάρκεια της αθλητικής μου πορείας προσπάθησα με την στάση μου στους αθλητικούς χώρους αλλά και έξω από αυτούς, να λειτουργώ ως πρότυπο στα νέα παιδιά. Ο αθλητισμός είναι στάση ζωής που λειτουργεί ως παράγοντας ισορροπίας στους ανθρώπους.
Ποια είναι για εσάς η σημασία του αθλητισμού;
Για εμένα ,είναι όλη μου ζωή. Οι καλές και άσχημες στιγμές μου είναι όλες μέσα στον αθλητισμό… Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ ότι έκανα την καλύτερη επιλογή. Αυτή καθόρισε την ζωή μου. Αισθάνομαι ευτυχής που έζησα όλες αυτές τις εμπειρίες. Γι’αυτό, αναπολώ τις στιγμές που ήμουν αθλητής…Πιστεύω ότι κάθε αθλητής , όταν έρχεται η στιγμή να αποσυρθεί, στενοχωριέται πολύ, διότι θα ήθελε να μην σταματήσει ποτέ να είναι ενεργός. Θα ήθελε να συνεχίσει την πορεία του με όλες τις γλυκές και πικρές στιγμές.
Μέσα από τις δυσκολίες ο αθλητής βγαίνει πάντα πιο δυνατός!
Σε ποια ηλικία παίξατε μπάσκετ για πρώτη φορά; Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε τότε;
Ξεκίνησα 8 ετών, όταν πήγαινα Τετάρτη Δημοτικού. Η δυσκολία μου ήταν ότι δεν είχα διακρίνει ότι έχω ταλέντο, ότι μπορούσα να κυνηγήσω αυτό που ονειρευόμουν . Για κάθε παιδί βέβαια είναι μια αντίστοιχη δυσκολία. Ίσως να μην μπορεί να ξεχωρίσει από τόσο μικρή ηλικία αν έχει αρκετή δύναμη, αν είναι γρήγορος, αν έχει κατάλληλο σωματότυπο. Το μόνο σίγουρο είναι βέβαια ότι στην πορεία της ζωής αυτά τα χαρακτηριστικά αναπτύσσονται. Ο αθλητής μπορεί να γίνει πιο δυνατός, πιο γρήγορος, πιο αποτελεσματικός, αρκεί βέβαια να το καλλιεργήσει!
Βέβαια, η μεγαλύτερη δυσκολία για κάθε αθλητή είναι ο τραυματισμός. Μπορεί να είναι ένα επιπόλαιο τραύμα αλλά μπορεί να είναι και πιο σοβαρό . Μέσα από την δυσκολία όμως, ο αθλητής βγαίνει πιο δυνατός. Βγαίνει πιο δυνατός διότι συνειδητοποιεί ότι για κάποιο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να κάνει αυτό που αγαπάει. Βγαίνει δυνατός διότι πρέπει να παλέψει να γίνει καλά. Να ακολουθήσει με απόλυτη ακρίβεια τις οδηγίες των γιατρών, αν θέλει να επιστρέψει στους αθλητικούς χώρους.
Μια ακόμη δυσκολία για κάθε μαθητή – αθλητή είναι ο συνδυασμός αθλητισμού και σχολείου. Εγώ στο σχολείο ήμουν ένα μέτριος προς καλός μαθητής. Μέσο όρο είχα 17. Η προσωπική μου πρόκληση ήταν να συνδυάσω τις υποχρεώσεις του σχολείου με τις απαιτήσεις του σχολείου. Όλοι εσείς που έχετε ένα δύσκολο και απαιτητικό σχολικό πρόγραμμα και παράλληλα αφιερώνετε πολύ χρόνο στον αθλητισμό ,πρέπει να έχετε έναν στόχο, την ισορροπία. Νομίζω ότι αυτή πρέπει να είναι η δική σας πρόκληση!
Σας συμβούλευσε καθηγητής στο σχολείο σας να παρατήσετε τον αθλητισμό προκειμένου να συμμετέχετε στις πανελλήνιες εξετάσεις;
Όχι. Νομίζω όμως ότι δεν χρειάστηκε. Όταν ήμουν στο Λύκειο , ήμουν ήδη ημι-επαγγελματίας. Είχα ήδη μεγάλες διακρίσεις πανευρωπαϊκού επιπέδου. Είχα ήδη 2 χρυσά μετάλλια. Αυτό όμως που μου συμβούλευσε ο καθηγητής μου ήταν να προσπαθήσω να συνδυάσω και τα δυο. Δεν με απέτρεψε. Με προέτρεψε να συνεχίσω την προσπάθεια μου. Προσφέρθηκε μάλιστα να με βοηθήσει για να ισορροπήσω σε ακαδημαϊκά θέματα.
Τελικά, συμμετείχατε στις Πανελλήνιες εξετάσεις;
Δεν χρειάστηκε διότι λόγω της 1ης πανευρωπαϊκής διάκρισης μας, μπόρεσα να μπω χωρίς εξετάσεις στο Τμήμα της Γυμναστικής Ακαδημίας. Ήμουν όμως προετοιμασμένος. Μελέτησα συστηματικά , όπως και οι συμμαθητές μου.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε εμάς τους νέους;
Να βάλετε τον αθλητισμό στην ζωή σας !Είτε ασχολείστε με τον αθλητισμό είτε όχι , να βάλετε τον αθλητισμό στην ζωή σας. Είναι το Α και το Ω για την σωματική μας ευεξία. Το σώμα μας ζητάει τον αθλητισμό και τον έχει ανάγκη . Το κορμί μας, η ψυχή μας έχει ανάγκη τον αθλητισμό. Όταν το κεφάλι μας έχει γίνει «καζάνι» από το πολύ διάβασμα, χρειάζεται αποσυμπίεση, όταν το σώμα μας έχει κουραστεί από την καθιστική μας στάση χρειάζεται κίνηση. Πού θα την βρει αυτήν την αποσυμπίεση; Στον αθλητισμό! Η συμβουλή μου είναι ότι ακόμη και εκείνοι που δεν αθλείστε, ξεκινήστε αύριο το πρωί να αθλείστε!
Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ψυχική και σωματική υγεία. Αν δούμε μέσα από τον αθλητισμό ότι έχουμε και κάποιο ταλέντο, ακόμη καλύτερα. Μπορούμε να το εξελίξουμε και επαγγελματικά.
Η καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να σας δώσω είναι : «Πάρτε τον φίλο σας, πάρτε την φίλη σας και πηγαίνετε να παίξετε! Να παίζετε όσο πιο πολύ μπορείτε»
Το μπάσκετ λοιπόν στην ζωή μου είναι καθοριστικό. Με βοήθησε να περάσω από την εφηβεία στην ενηλικίωση πιο ομαλά.
Ποια είναι η σημασία του μπάσκετ για εσάς;
Το μπάσκετ μου έδωσε διεξόδους, στην περίοδο της εφηβείας. Αισθάνομαι ευγνώμων για τις ώρες που πέρασα στους αθλητικούς χώρους. Μια ώρα στο γήπεδο έχει μεγάλη διαφορά για τον έφηβο σε σχέση με μια ώρα σε ένα καφέ. Ο δρόμος αυτός φάνηκε στην πορεία ότι ήταν σωστός. Μέσα από τον αθλητισμό, έζησα μοναδικές εμπειρίες, έκτισα σταθερές φιλίες. Μπόρεσα να βρίσκομαι σ΄ ένα γήπεδο, να αποκτήσω φίλους για μια ζωή. Ακόμη και σήμερα, 47 χρονών , κάνω παρέα με ανθρώπους που τους γνώρισα ως έφηβος. Το μπάσκετ λοιπόν στην ζωή μου είναι καθοριστικό! Με βοήθησε να περάσω από την εφηβεία στην ενηλικίωση πιο ομαλά.
Ο Αντεντοκούμπο είναι ένας αθλητής στους 100.000. Άρα; Τώρα ψάχνουμε τον έναν στους επόμενους 100.000.Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πόσο δύσκολο είναι;
Σε ποια ηλικία είπατε : «Μετά τον αθλητισμό, τι θα κάνω στην ζωή μου;»
Χαίρομαι πολύ παιδιά μου για την ερώτηση που μου κάνετε.Είναι πολύ σημαντικό να συζητηθεί και αυτή η πτυχή.Να ξέρετε πάντα ότι ο αθλητισμός έχει ημερομηνία λήξεως. Έρχεται η στιγμή που το σώμα μας δεν υπακούει σε αυτό που λέει η καρδιά .Η επαγγελματική αποκατάσταση πρέπει να είναι η προτεραιότητα κάθε αθλητή.
Ήμουν 29 με 30 χρονών . Το σώμα μου άρχισε να κουράζεται. Μετά τον αθλητισμό αφιέρωσα τις δυνάμεις μου πάλι στο μπάσκετ. Είμαι προπονητής μικρών ηλικιών και σήμερα αντιμετωπίζω το μπάσκετ επαγγελματικά . Έτσι , είμαι κοντά στο άθλημα που αγάπησα από μια άλλη οπτική.
Ποιο είναι το ποσοστό των αθλητών που ασχολούνται επαγγελματικά με το άθλημα που έκαναν ως νέοι;
Μάλλον είναι μόνο το 2% .Γι΄ αυτό, κάθε παιδί πρέπει να σκέφτεται την επαγγελματική του αποκατάσταση. Λίγοι είναι οι επαγγελματίες αθλητές που κατάφεραν να ασκήσουν το άθλημα ως επάγγελμα. Από την πρώτη στιγμή της συζήτησης μας, σας τόνισα την ανάγκη μόρφωσης. Οι 8 στους 10 αθλητές πρέπει να σκεφτούν τι θα κάνουν στην ζωή τους. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα .Ο Αντεντοκούμπο είναι ένας αθλητής στους 100.000. Άρα; Τώρα ψάχνουμε τον έναν στους επόμενους 100.000.Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πόσο δύσκολο είναι;
Σήμερα, ασχολείστε επίσης με την αθλητική προετοιμασία μεγάλων αθλητών. Υπάρχουν ορίζοντες ανάπτυξης στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα;
Και φυσικά υπάρχουν. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που έχω την δυνατότητα να εντοπίσω τα δυνατά σημεία ενός αθλητή και να τα αναδείξω με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο.
Στην έρευνα μας μάθαμε ότι εργάζεστε και στον τομέα του αθλητικού τουρισμού. Έχει περιθώρια ανάπτυξης , κατά την άποψή σας;
Ο αθλητικός τουρισμός στην Ελλάδα είναι ένας τομέας με τεράστια περιθώρια εξέλιξης. Ο αθλητικός τουρισμός προσφέρει ένα πακέτο πλήρες για κάθε αθλητή. Οργανωμένη και συστηματική προπόνηση σε μεγάλες ομάδες. Τουρισμό. Διασκέδαση. Ο αθλητής που έρχεται από το εξωτερικό ,θα κάνει προπόνηση στην Ελλάδα με τον Πανιώνιο, τον Ολυμπιακό. Θα γνωρίσει δηλαδή μεγάλες ομάδες. Παράλληλα όμως, θα γνωρίσει τον ελληνικό πολιτισμό αλλά και τις ομορφιές του τόπου μας. Ήλθε π.χ πρόσφατα στην Χώρα μας μια Νορβηγική ομάδα. Στην Χώρα τους είχε 6 βαθμούς κελσίου. Στην Ελλάδα την ίδια περίοδο είχαμε 26 βαθμούς κελσίου και λιακάδα. Το πρώτο πράγμα που έκανα , ποιο ήταν; Έβαλαν μαγιό και πήγαν για μπάνιο!
Ποια ήταν η πιο όμορφη αλλά και η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας σας;
Είναι η 1η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων. Είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο.Στην Ελλάδα δεν είχαμε καταφέρει ποτέ να έχουμε χρυσό μετάλλιο σε ομαδικό άθλημα .Επομένως, είναι μια νίκη που την μοιραστήκαμε με όλους τους Έλληνες. Δεν είναι τυχαίο που 27 χρόνια μετά, άνθρωποι, γύρω στα 50, με αποκαλούν «χρυσό έφηβο»
Η πιο δύσκολη στιγμή της αθλητικής μου πορείας ήταν ο τραυματισμός μου στο χέρι. Αναγκάστηκα να μείνω 6 μήνες εκτός αθλητικών χώρων. Αντιμετώπιζα το ερωτηματικό αν μπορώ να ξαναπαίξω. Είχα 15 ώρες χειρουργείο και ήταν πολύ πιθανόν να μην μπορούσα να επιστρέψω.
Πώς ο αθλητής διαχειρίζεται τα σουτ υπό πίεση;
Για να διαχειριστείς τα σουτ είναι πολύ σημαντικό να έχεις καλή ψυχολογία . Όταν είσαι μικρός μαθαίνεις σουτ. Μετά η τεχνική είναι ίδια. Δεν αλλάζει. Τι αλλάζει όμως; Η ψυχολογία. Να μπεις μέσα και να πεις : «Εγώ σήμερα θα βάλω 10 σουτ.» Αν το πεις αυτό το έχεις καταφέρει. Αν πάλι πεις: «Θα βάλω εγώ σουτ; Θα τα καταφέρω; »δεν υπάρχει περίπτωση να επιτύχεις .Στο μπάσκετ το σουτ είναι 80% ψυχολογία.
Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, δεν θα πήγαινα εκδρομή. Θα πήγαινα πάλι στον αγώνα.
Τι κερδίσατε και τι χάσατε από το μπάσκετ;
Τέλεια ερώτηση. Στο Λύκειο έχασα στιγμές προσωπικές με τους συμμαθητές μου. Έχασα μια τριήμερη εκδρομή με τους συμμαθητές μου . Θυσίασα επίσης διακοπές. Την εποχή που οι φίλοι μου ξεκουράζονταν εγώ έκανα προετοιμασία. Άργησα πολύ να κάνω διακοπές. Επίσης, θυσίασα προσωπικές στιγμές που για τους άλλους είναι δεδομένες. Για μένα δεν ήταν . Στα 30 μου χρόνια μπόρεσα να φάω παγωτό ή μπέργκερ. Ήξερα ότι αν έπαιρνα έστω και 100 γραμμάρια θα δημιουργούσα πρόβλημα στον εαυτό μου και στην ομάδα. Βέβαια, όλα αυτά δεν θα τα άλλαζα με τίποτε .Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, δεν θα πήγαινα εκδρομή. Θα πήγαινα πάλι στον αγώνα.
Τι περιλαμβάνει η καθημερινότητα ενός αθλητή;
Περιλαμβάνει από το πρωί έως το βράδυ φροντίδα του εαυτού του. Μόνο έτσι μπορεί να είναι αποτελεσματικός στην προπόνηση αλλά και στους αγώνες. Από την ώρα που θα ξυπνήσει ένας αθλητής – επαγγελματίας πρέπει να φροντίζει τον εαυτό του. Πώς το κάνει αυτό; Σωστή διατροφή, σωστή αποκατάσταση, σωστή ξεκούραση. Επίσης, κατά την διάρκεια της προπόνησης να είναι σωματικά και ψυχικά εκεί, συγκεντρωμένος . Βέβαια, μέσα στην καθημερινή φροντίδα του σώματος είναι και το μυαλό. Είναι σημαντικό να διαχειριστείς μια ήττα, μια δύσκολη στιγμή, έναν τραυματισμό.
Εκτός από τις σημαντικές νίκες, το πιο σημαντικό κομμάτι στον αθλητισμό είναι οι σημαντικές ήττες. Ένας λόγος που φτάσαμε στην κορυφή του κόσμου είναι ότι είχαμε πολύ καλές σχέσεις μεταξύ μας , στην καθημερινότητά μας!
Ποιο είναι το κλίμα στα αποδυτήρια μετά από μια νίκη;
Το κλίμα είναι ενθουσιώδες. Το σημαντικό βέβαια σε αυτό το ερώτημα θα ήταν :«Ποιο είναι το κλίμα στα αποδυτήρια μετά από μια ήττα;» Αυτό είναι το σημαντικό. Να αγγίξεις τον ώμο του συμπαίκτη σου και να του πεις: «Δεν πειράζει» Το να κερδίσεις και να φωνάζεις δυνατά «κερδίσαμε, κερδίσαμε!» δεν μου λέει τίποτε. Αν όμως έχουμε χάσει, είναι σημαντικός ο τρόπος που θα το διαχειριστούμε .
Εκτός από τις σημαντικές νίκες, το πιο σημαντικό κομμάτι στον αθλητισμό είναι οι σημαντικές ήττες. Ένας λόγος που φτάσαμε στην κορυφή του κόσμου είναι ότι είχαμε πολύ καλές σχέσεις μεταξύ μας , στην καθημερινότητά μας . Αν ο καθένας μας κοιτάζει αλλού, στρέφεται μόνο προς τον εαυτό του ,δεν θα φτάναμε στον στόχο μας. Αυτή είναι η μαγεία του αθλητισμού!
