Για 3η χρονιά είχαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον κ. Παπαχρήστου Γιάννη, προκειμένου να θέσουμε τα ερωτήματά μας σχετικά με την βία στα γήπεδα ως κοινωνικό φαινόμενο και όχι ως αθλητικό θέμα .Ο κ. Παπαχρήστου είναι Ενωσιακός προπονητής ΕΠΣΑΝΑ, Head coach Juventus Academy Athens,Coach elite athlete programme CGS,Διπλωματούχος προπονητής UEFA A.
Ρωτήσαμε λοιπόν…
Γιατί επιλέξατε το επάγγελμα του προπονητή ποδοσφαίρου;
Θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα ποδοσφαίρου όπου κι αν βρισκόμουν. Όλη μου η ζωή ήταν μια ποδοσφαιρική μπάλα. Στόχος μου ήταν να παίξω σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο, ποδόσφαιρο. Μέχρι τα 25 μου χρόνια, δεν είχα παίξει στην Ά Εθνική. Ωστόσο, η Β΄ κ Γ΄ κατηγορία δεν με κάλυπταν. Έτσι, γι’ αυτό αποφάσισα να γίνω προπονητής. Με ενδιέφερε πολύ.
Πόσα χρόνια υπηρετείτε το άθλημα του ποδοσφαίρου ως προπονητής;
14 χρόνια. Υπηρετώ το άθλημα ως προπονητής από τα 25 μου χρόνια.
Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ή παιχνίδι;
Είναι και τα δυο. Όλα ξεκινούν από το σπίτι. Γεννιέται το αγόρι και του προσφέρουν μια μπάλα για παιχνίδι. Όσο το παιδί μεγαλώνει, γίνεται άθλημα. Σε ακόμη μεγαλύτερη ηλικία το ποδόσφαιρο γίνεται πλέον εξειδίκευση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επαγγελματία είναι ο Ronaldo . Βρίσκεται 39 χρόνια στο χώρο του ποδοσφαίρου . Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν σταμάτησε ούτε μια ημέρα να το βλέπει σαν παιχνίδι. Ο ίδιος αντιλαμβάνεται το άθλημα ως παιχνίδι.
Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για την οπαδοποίηση;
Κάθε υποστηρικτής του αθλήματος υποστηρίζει την ομάδα του. Η υποστήριξη της ομάδας είναι μια διασκέδαση. Αν η ομάδα μας χάσει, θα λυπηθούμε αλλά μέχρι εκεί. Κάθε άθλημα έχει την νίκη αλλά και την ήττα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι και πρέπει να σταματάει εκεί και μόνο εκεί.
Ποια είναι η ευθύνη της οικογένειας στην καλλιέργεια του φανατισμού;
Συχνά οι γονείς φανατίζονται προσφέροντας υποσυνείδητα αντίστοιχα πρότυπα στα παιδιά τους. Από την άλλη, όταν το παιδί τους παίζει ποδόσφαιρο , ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρήσουν ότι το παιδί τους μπορεί να ξεχωρίσει στο άθλημα και να γίνει επαγγελματίας. Το γεγονός αυτό είναι θετικό μέχρι το σημείο που δεν επηρεάζει το σχολείο. Γονείς αλλά και παιδιά πρέπει να κατανοήσουν ότι πάνω από όλα είναι το σχολείο. Αν τους συμβεί ένας σοβαρός τραυματισμός; Αν το παιδί δεν έχει την αντίστοιχη εξέλιξη στο άθλημα; Θα βρεθεί σε δύσκολη θέση ως προς το θέμα των σπουδών του .
Γιατί, πολλοί νέοι επιδιώκουν την ένταξή τους σε συνδέσμους των ομάδων;
Οι άνθρωποι που εντάσσονται σε συνδέσμους είναι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είναι άνθρωποι που δεν εμπιστεύονται τις δικές τους δυνάμεις στην ζωή. Δεν έχουν πολλούς φίλους ούτε σταθερό οικογενειακό περιβάλλον. Δυσκολεύονται να αναπτύξουν ομαλές κοινωνικές σχέσεις και φιλικούς δεσμούς. Εντάσσονται λοιπόν στους συνδέσμους για να ανήκουν σε μια ομάδα. Εκεί όμως φανατίζονται και συνήθως , συμπεριφέρονται επιθετικά .
