( Καθόμασταν σιωπηλοί στην Βιβλιοθήκη και περιμέναμε την άφιξη του κ. Θεοδωράκη. Ημέρες πολλές πριν, είχαμε παρακολουθήσει συνεντεύξεις του αλλά και εκπομπές, μελετήσαμε το βιογραφικό του και «νομίζαμε» ότι είμαστε έτοιμοι! Όπως μάθαμε αργότερα…)
“Η δημοσιογραφία είναι ένα επάγγελμα που σε κρατάει άυπνο μέχρι να κάνεις το θέμα. Αργότερα όμως σε κρατάει άυπνο για να σκεφτείς τα λάθη που έκανες. Να σκεφτείς την εντύπωση που προκάλεσες στην κοινωνία με τον τρόπο προβολής του θέματός σου!”
Η συνέντευξη λοιπόν ξεκινά.
Παιδιά μου ,ο δημοσιογράφος είτε το ομολογεί είτε όχι, έχει πάντα στο μυαλό του σε ποιον απευθύνεται! Δεν πρέπει να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ένας δημοσιογράφος μιλάει σε όλους. Πρέπει να ξέρει κάθε φορά σε ποιον απευθύνεται Το κοινό της εφημερίδας είναι διαφορετικό από το κοινό του ραδιοφώνου ή του διαδικτύου! Γι΄αυτό, ο καλός δημοσιογράφος δεν πρέπει να υποστηρίζει ότι τα ξέρει όλα. Καλείται να ειδικευτεί σ΄ ένα θέμα για το οποίο θα γνωρίζει τα πάντα και να αφιερώνει χρόνο στην διεξοδική έρευνα μέχρι να εξετάσει ολόπλευρα και εξαντλητικά κάθε πτυχή .
Θέμα μας σήμερα είναι ο ενεργός πολίτης . Ποιος είναι για εσάς ο ενεργός πολίτης;
Είναι ο άνθρωπος που πέρα από όσα κάνει για τον εαυτό του προβαίνει σε χρήσιμες δράσεις και για την κοινωνία. Μπορεί να κάνει μια δράση για το περιβάλλον, να μετέχει σε μια ΜΚΟ ή σ΄ ένα κόμμα. Μπορεί επίσης να μετέχει στις δράσεις ενός Δήμου. Το βασικό χαρακτηριστικό του όμως είναι ότι κάνει μια δράση όχι για το προσωπικό του όφελος. Σκοπός είναι η χρησιμότητά του στην κοινωνία. Ένα παράδειγμα. Ένας βιομήχανος. Δεν είναι ενεργός πολίτης επειδή είναι Βιομήχανος. Θα γίνει όμως αν το καλοκαίρι αναλάβει ο ίδιος τον καθαρισμό μιας παραλίας. Άλλο παράδειγμα. Η κομμώτρια. Είναι ένα επάγγελμα. Αν όμως η ίδια ασχοληθεί στον προσωπικό της χρόνο με την περίθαλψη των αδέσποτων ζώων είναι ενεργός πολίτης. Όλοι έχουμε την δύναμη του ενεργού πολίτη πέρα από οικονομική και κοινωνική κατάσταση,αν πάντα κίνητρο μας είναι το κοινωνικό σύνολο και όχι το ίδιον όφελος.
“Πρέπει να έχεις κάποιες αξίες ενεργού πολίτη για να ασκήσεις σωστά την δημοσιογραφία!”
Από την αρχή της καριέρας σας σκεφτόσασταν τον ενεργό πολίτη;
Η δημοσιογραφία υποχρεωτικά σε κάνει ενεργό πολίτη. Στην δημοσιογραφία η πρώτη σκέψη είναι η άσκηση ενός επαγγέλματος. Στην πορεία όμως, συνειδητοποιείς ότι το επάγγελμα αυτό επηρεάζει πολλούς ανθρώπους . Τότε, έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι πρέπει να έχεις κάποιες αξίες ενεργού πολίτη για να το κάνεις καλά!
Εγώ λοιπόν στην δημοσιογραφία ξεκίνησα από ένα προσωπικό μεράκι . Ξεκίνησα να συζητώ για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η καριέρα μου συνδυαζόταν με την ανάγκη μου να γίνω χρήσιμος στην κοινωνία. Να αναδεικνύω θέματα που θα λειτουργήσουν διδακτικά στον κόσμο, στα παιδιά, στους μεγάλους και θα τους δώσουν κάποια στοιχεία της πολύπλοκης πραγματικότητας που ζούμε .
Ποια προσωπικότητα που δέχθηκε να παραχωρήσει συνέντευξη σας έκλεψε την καρδιά;
Την καρδιά δεν ξέρω αν μου την έκλεψε κάποιος . Όμως ξέρω ότι εγώ προσπαθώ να κάνω συνεντεύξεις που αποκαλύπτουν τα πρόσωπα. Δεν ασχολούμαι με επίκαιρες συνεντεύξεις .Είτε είναι ένας καθημερινός άνθρωπος είτε είναι ο Αντεντοκούμπο, διεξάγω μια μικρή έρευνα για κάτι που έχει πάθει στην ζωή του, για κάτι σημαντικό που του έχει συμβεί. Προσπαθώ να εμβαθύνω και να αναδείξω ποια είναι η ζωή αυτού του ανθρώπου που παραχωρεί συνέντευξη ή τι σκοπεύει να κάνει στο μέλλον. Αυτό είναι μια πιο βαθιά συνέντευξη.
Αναζητώ κάθε φορά έναν άνθρωπο που νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον για την κοινωνία. Μπορεί να είναι ένα θετικό ή αρνητικό πρόσωπο. Δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι να έχει ενδιαφέρον για την κοινωνία. Η κοινωνία έχει ανάγκη και από τα αρνητικά πρόσωπα. Παραδειγματίζεται! Το να επισκεφθώ μια φυλακή και να παρουσιάσω την ζωή ενός ανθρώπου ,είναι σημαντικό. Ο άνθρωπος που παραχωρεί την συνέντευξη δεν σημαίνει ότι είναι πρότυπο. Ο τηλεθεατής μπορεί να παρακολουθήσει με προσοχή την ζωή του, να συνειδητοποιήσει μέσα από την ζωή των άλλων , λάθη που και ο ίδιος έχει κάνει ή θα κάνει στην ζωή. ‘Έτσι, μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Δεν θα σου έλεγα λοιπόν ότι κάποιος μου έκλεψε την καρδιά. Όμως, με συναρπάζει ο άνθρωπος που σε μια πρώτη ματιά δεν είναι αυτό που φαίνεται .Δεν συναρπάζομαι από έναν συγγραφέα που μιλάω μαζί του για τα βιβλία. Είναι κάτι αναμενόμενο. Συναρπάζομαι όταν συνειδητοποιώ ότι είναι και κάτι άλλο από αυτό που φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Πάντα , αν σκαλίσεις βαθιά, θα βρεις πολύ ενδιαφέρουσες πτυχές της ζωής τους.
“Όταν επιλέγεις έναν δρόμο, μπορεί να είναι ο δρόμος της θυσίας. Κυνήγα όμως τα όνειρά σου!”
Εργαζόσασταν με τον πατέρα σας κατά την παιδική σας ηλικία;
Ναι. Δούλευα μαζί με το πατέρα μου . Πουλούσαμε κουλούρια. Όταν ήμουν 15,16,17 χρονών, ξυπνούσα ξημέρωμα για να αγοράσουμε τα κουλούρια από τον φούρνο και να πάμε να τα πουλήσουμε έξω από την Νομική. Προσοχή όμως. Ως κουλουράς κέρδιζα αρκετά χρήματα. Έτσι, ενίσχυα τα οικονομικά της οικογένειας. Είχα λοιπόν την δυνατότητα να γίνω κι εγώ. Κάποια στιγμή όμως συνειδητοποίησα , στα 17 μου χρόνια, ότι δεν θέλω να ακολουθήσω το επάγγελμα του πατέρα μου. Ασχολήθηκα λοιπόν με την δημοσιογραφία και αδιαφορούσα για τα χρήματα.
Όταν επιλέγεις έναν δρόμο, μπορεί να είναι ο δρόμος της θυσίας. Η σίγουρη δουλειά που είχα ήταν να γίνω κουλουράς. Εγώ δεν ήθελα να ακολουθήσω τα βήματα του πατέρα μου . Έτσι , σπούδασα δημοσιογραφία και άσκησα το επάγγελμα, χωρίς να γνωρίζω κανέναν. Μόνος μου! Έκανα μια θυσία για να κερδίσω κάτι που αγαπούσα.
Προφανώς, στα χρόνια που πέρασαν οι «Πρωταγωνιστές» έκαναν μεγάλη επιτυχία και το επάγγελμα ήταν επικερδές. Όμως, δεν το ήξερα από την αρχή .
Θα σας πω και ένα ακόμη παράδειγμα. Ο Δημήτρης Ιτούδης, ο προπονητής της Εθνικής. Κατάγεται από τα Τρίκαλα Θεσπρωτίας. Οι γονείς του ήταν φτωχοί. Όμως, κάποια στιγμή κατάφεραν να βρουν μια καλή καλλιέργεια. Καλλιεργούσαν σπαράγγια και κέρδιζαν αρκετά χρήματα . Είπαν λοιπόν στον γιο τους: «Έλα κοντά μας. Σπούδασε και θα κάνεις αυτήν την δουλειά. Θα αναλάβεις τις εξαγωγές σπαραγγιών! Θα κερδίζουμε αρκετά χρήματα». Ο Ιτούδης απάντησε «Δεν θέλω να ακολουθήσω την δουλειά της οικογένειας. Δεν είμαι ικανοποιημένος ψυχικά. Θέλω να κάνω κάτι άλλο. Θέλω να γίνω προπονητής μπάσκετ. Πιστεύω στα όνειρα μου» . Σπούδασε στο Ζάγκρεμπ προπονητική και έγινε ένας από τους μεγαλύτερους και ακριβοπληρωμένους προπονητές στον κόσμο. Όταν ξεκίνησε όμως, κανείς δεν θα μπορούσε να τον διαβεβαιώσει για την επιτυχία του.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η δημοσιογραφική έρευνα;
Η οπτική που έχουμε για κάθε γεγονός είναι πάντα περιορισμένη. Ο δημοσιογράφος πρέπει να προσπαθεί για την πλήρη εικόνα. Αν δεν έχεις όλα τα στοιχεία , δεν μπορείς να καταλάβεις τι έχει συμβεί. Γι΄ αυτό, η βασανιστική σκέψη για έναν δημοσιογράφο πρέπει να είναι : «Δεν γνωρίζω. Δεν ξέρω Οφείλω να ερευνήσω και να μάθω όλες τις πλευρές του θέματος.»Ο δημοσιογράφος δεν πρέπει να γράφει αυτά που του αρέσουν ή αυτά που πιθανολογεί ότι συμβαίνουν.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;
Το μυστικό της επιτυχίας είναι η σταδιακή επίτευξη των επιμέρους στόχων. Σκαλοπάτι, σκαλοπάτι. Σκαλί, σκαλί .Σταδιακά επιλέγεις έναν στόχο και αγωνίζεσαι για την υλοποίησή του .
“Σημασία έχει κάθε φορά που παρουσιάζεις στους θεατές ένα θέμα , να προσθέτεις στην κοινωνία κάποιες ψηφίδες γνώσης!”
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την δημοσιογραφία;
Η δημοσιογραφία έχει πολλούς εχθρούς. Όμως, ο μεγαλύτερος εχθρός της είναι το διαδίκτυο . Πάντα μεγάλος είναι ο κίνδυνος να παρακολουθούμε τους τίτλους και να βρισκόμαστε στην ψευδαίσθηση ότι τα γνωρίζουμε όλα . Η δημοσιογραφία όμως δεν βασίζεται στους τίτλους. Βασίζεται στην εμβάθυνση.
