Alumni Stories

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο;

Στη Β´Λυκείου όπου αποφάσισα ότι θα ακολουθήσω την κατεύθυνση της Οικονομίας και Πληροφορικής, ξεκίνησα την έρευνα μου για τις σχολές που μου ταιριάζουν περισσότερο και για το πρόγραμμα σπουδών των πανεπιστημίων. Τότε λοιπόν αποφάσισα ότι θέλω να γίνω φοιτήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όμως άργησα να αποφασίσω σε ποιο τμήμα, στόχευσα στο να γράψω το μέγιστο δυνατό ώστε να έχω όλες τις επιλογές ανοιχτές. Η συστηματική προσπάθεια ξεκίνησε στη Γ´Λυκείου και φυσικά κλιμακωνόταν όσο πλησίαζε η έναρξη των πανελληνίων.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου;

Σίγουρα έπαιξε ρόλο στην απόφαση μου ότι οι γονείς μου απασχολούνται στον χώρο των επιχειρήσεων και άκουγα τις εμπειρίες τους καθώς επίσης μπορούσα να μαθαίνω πληροφορίες που χρειαζόμουν. Στην απόφαση μου συνέβαλαν τα τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού που έκανα μέσω του σχολείου γιατί ανέδειξαν πτυχές του χαρακτήρα μου και ενδιαφέροντά μου τα οποία ταίριαζαν στον κλάδο αυτό, καθώς και η παρακολούθηση των ομιλιών επαγγελματιών της αγοράς στα career weeks που διοργανώνει το σχολείο.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Είχα την τύχη να πηγαίνω στο CGS από το νηπιαγωγείο… το νιώθω σαν το σπίτι μου! Παρά τα challenges της φετινής χρονιάς, δεν ήθελα να τελειώσει γιατί θα τελείωνε και η πορεία μου στο αγαπημένο μου σχολείο.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο αυτό, στα 13 χρόνια που ήμουν εκεί, με βοήθησε να χτίσω τις βάσεις που χρειαζόμουν για να μπω στο πανεπιστήμιο που επιθυμούσα. Η οργάνωση του σχολείου στην προετοιμασία για τις πανελλήνιες ήταν εξαιρετική. Για εμένα ήταν πολύ χρήσιμο ότι το πρόγραμμα της Β´Λυκείου είχε επιπλέον ώρες στα μαθήματα της κατεύθυνσης, καθώς και τα προσομοιωτικά διαγωνίσματα στη διάρκεια της Γ´Λυκείου τα οποία ήταν η καλύτερη εξάσκηση. Είμαι επίσης ευγνώμων για τους εξαιρετικούς δασκάλους που είχα όλα τα χρόνια στο σχολείο. Ειδικά στην τελευταία χρονιά λόγω και της δυσκολίας της, οι καθηγητές μας ήταν οι καλύτεροι συνεργάτες-φίλοι που θα μπορούσαμε να έχουμε. Ήταν πάντα δίπλα μας σε ο,τι χρειαζόμασταν ακαδημαϊκά και ψυχολογικά.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Το διάβασμα είναι ένας μόνο παράγοντας στις πανελλήνιες. Απαιτείται επίσης ψυχική δύναμη και ισορροπία μεταξύ διαβάσματος και προσωπικής ζωής ώστε να μπορεί κανείς να διαχειριστεί το άγχος. Για εμένα ήταν πολύ σημαντική η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι καθηγητές και κυρίως οι γονείς μου στη διαχείριση αυτής της δύσκολης χρονιάς η οποία κύλισε πολύ ομαλά, με κατανόηση, συζητήσεις και χρήσιμες συμβουλές. Γι’αυτό άλλωστε τους αποκαλούσα και το «support crew» μου! Θεωρώ πως αν εισέπραττα πίεση από το περιβάλλον μου δεν θα απέδιδα το ίδιο καλά, χρειάζεται ηρεμία και σταθερότητα.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Πέρα από τις ημέρες που δίναμε τις πανελλήνιες εξετάσεις, το Πάσχα ήταν μια πολύ απαιτητική περίοδος για εμένα. Έπρεπε να κάνω την πρώτη μεγάλη και πολύ καλή επανάληψη όλης της ύλης όλων των μαθημάτων καθώς βρισκόμουν στην τελική ευθεία και θα ακολουθούσαν και τα διαγωνίσματα στο σχολείο. Η διαχείριση του άγχους είχε γίνει δυσκολότερη. Αυτό που με βοήθησε την περίοδο εκείνη ήταν η τήρηση του προγράμματος και η οργάνωση του χρόνου μου αλλά και η απόφαση μου να κάνω κάποιες «θυσίες» δηλ.να μειώσω τις εξόδους μου και τη χρήση των social media. Έτσι είχα περισσότερο χρόνο για διάβασμα, γυμναστική και επαφή με τους αγαπημένους μου για διάλειμμα! Ήταν πολύ σημαντική επίσης η υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων μου, οι οποίοι ήταν πάντα εκεί για να τους συμβουλεύομαι αλλά και για να με βοηθούν να ξεχνιέμαι από το διάβασμα.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Οι πανελλήνιες είναι σαν μαραθώνιος… χρειάζεται διαχείριση δυνάμεων σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής, συνέπεια στο πρόγραμμα σου και συστηματική προσπάθεια. Η απόφαση που πήρα εγώ στο ξεκίνημα της Γ´ Λυκείου και την τήρησα μέχρι το τέλος ήταν να μην αφήνω τίποτα για μετά γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να καλυφθούν τα κενά αυτά.
Επιπλέον πρέπει να πιστεύεις στις δυνατότητες σου, να μην είσαι πολύ αυστηρός με τον εαυτό σου… να τον αφήνεις να κάνει λάθη και να μην απογοητεύεσαι όταν κάτι δεν πάει τόσο καλά όσο θα ήθελες μέσα στη χρονιά. Εγώ δυσκολευόμουν με τα μαθηματικά και υπήρξαν στιγμές που έλεγα «δεν θα τα καταφέρω» αλλά ευτυχώς δεν τα παράτησα και τα κατάφερα! Αυτό που έμαθα φέτος είναι πως όταν προσπαθείς όσο καλύτερα μπορείς για το στόχο που έχεις βάλει, οι κόποι σου θα ανταμειφθούν.
Είναι πολύ σημαντικό ακόμα, να μην συγκρίνεσαι με τους άλλους, να μην ακούς τις φωνές που λένε «διάβαζα 10 ώρες», «πήρα 20», «ξενύχτησα για να τα μάθω», «πανεύκολο είναι» κλπ. Ο καθένας αποδίδει με διαφορετικό τρόπο και έχει τις δικές του μεθόδους διαβάσματος και συγκέντρωσης.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο κύκλος των σχολικών χρόνων έφτασε στο τέλος του. Πότε ήταν που λέγαμε “Last First Day” και πότε βρεθήκαμε στην αποφοίτηση του CGS, μια από τις δυνατότερες στιγμές που έχω ζήσει… απίστευτη συγκίνηση. Η αλήθεια είναι πως πάντα χαιρόμουν να πηγαίνω σχολείο, έχω τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτό και κάποιες από τις καλύτερες μου φιλίες από το νηπιαγωγείο… οπότε νομίζω ότι θα μου λείψουν τα πάντα! Θα μου λείψει η καθημερινότητα στο σχολείο και η οικειότητα που ένιωθα όταν βρισκόμουν εκεί… η στιγμή που έμπαινα στο σχολικό και έβλεπα τους φίλους μου εκεί, η καλημέρα του κύριου Γείτονα στα σκαλιά κάθε πρωί, οι ωραίες συζητήσεις με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου, τα γέλια μας, οι εκδρομές, τα χριστουγεννιάτικα bazaar, η στιγμή που χτύπαγε το κουδούνι και τρέχαμε να βρεθούμε με τους αγαπημένους μας φίλους, άπειρες ωραίες στιγμές!

«

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Πηγαίνω στο CGS από την πρώτη Δημοτικού.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Θεωρώ πως το σχολείο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην επιτυχία μου, σε ακαδημαϊκό αλλά και –συνδυαστικά- σε ψυχολογικό επίπεδο. Εχοντας στο συγκεκριμένο σχολείο μία πορεία 12 ετών, είχα τις σωστές βάσεις από την αρχή μέχρι την τρίτη Λυκείου. Σε γνωστικό επίπεδο, όλη τη χρονιά γράφαμε συχνά προσομοιωτικά διαγωνίσματα, κάνοντας πολύ καλή εξάσκηση, ενώ σε ψυχολογικό επίπεδο, οι καθηγητές ήταν απέναντί μας πιο χαλαροί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και μας στήριζαν πολύ.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Υπήρξε μια περίοδος μετά τα Χριστούγεννα που ένιωθα πολύ αγχωμένη, κουρασμένη και γενικά πως τίποτα δεν πήγαινε καλά. Στο σχολείο, από τη μία είχα την καθημερινότητα των μαθημάτων, αλλά από την άλλη, συνδύαζα την παρέα με τις φίλες μου, ξεφεύγοντας λίγο και από την ρουτίνα του διαβάσματος αφού βρισκόμουν σε διαφορετικό περιβάλλον απο αυτό του δωματίου μου. Η οικογένεια μου αλλα και οι φίλοι μου ήταν φυσικά δίπλα μου, αλλά θεωρώ πως αυτό που με βοήθησε περισσότερο εκείνη την περίοδο ήταν ότι αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα από τους πολύ απαιτητικούς καθημερινούς ρυθμούς διαβάσματος: Σταμάτησα για ένα διάστημα να διαβάζω τόσο πολύ γιατί ήξερα πως με την ψυχολογία που είχα δεν απέδιδα καθόλου και άρχισα να βγαίνω λίγο περισσότερο. Αμέσως ένιωσα καλύτερα, μειώθηκε το άγχος μου και είχα περισσότερη όρεξη να διαβάσω.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Θεωρώ πως γενικά αυτό που χρειάζεται να κάνει ο καθένας, είναι σταθερά συστηματικό διάβασμα και τα δύο χρόνια της προετοιμασίας για τις πανελλήνιες. Δεν χρειάζονται ούτε υπερβολές, ούτε αμέτρητες ώρες διαβάσματος. Η οργάνωση και το πρόγραμμα είναι επίσης πολύ σημαντικά, ειδικά αν δε θέλει κάποιος να θυσιάσει τις εξόδους του. Προσωπικά, έβγαινα όλη τη χρονιά, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα και τελικά αυτό δεν με εμπόδισε από το να πετύχω τον στόχο μου και να εισαχθώ στη συγκεκριμένη σχολή.

«

Το επάγγελμα του ψυχολόγου συμβάλλει στην βελτίωση της ψυχοσύνθεσης πολλών συνανθρώπων μας και στη γενικότερη βελτίωση του κοινωνικού συνόλου, συνεπώς η κοινωνική προσφορά του αντικειμένου μου ελκύει το ενδιαφέρον. Ωστόσο, ένα πτυχίο ψυχολογίας δεν περιορίζει έναν/μία πτυχιούχο αποκλειστικά στην άσκηση του επαγγέλματος του ψυχολόγου, αλλά προσφέρει τη δυνατότητα απασχόλησης σε πληθώρα κλάδων.

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Ψυχολογίας;/ Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον
  κλάδο σπουδών σου;

Το καλοκαίρι μετά την α’ λυκείου και αφού είχα αποφασίσει πως θα επιλέξω την θεωρητική κατεύθυνση για τα επόμενα δύο χρόνια, βρισκόμουν σε «δίλημμα» ανάμεσα στη νομική και την ψυχολογία, για το ποια από τις δύο σχολές θα ήταν καταλληλότερη για εμένα. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω μια σύντομη «πρακτική» σε εργασιακούς χώρους με ανθρώπους που ασκούσαν τα σχετικά επαγγέλματα με σκοπό να λάβω πληροφορίες για την εκάστοτε επαγγελματική πορεία και να βιώσω η ίδια μια εμπειρία άσκησης των επαγγελμάτων αυτών. Σύντομα ανακάλυψα πως η νομική δεν ήταν η σωστή επιλογή για εμένα, ενώ παράλληλα όσο περισσότερη έρευνα έκανα στον κλάδο της ψυχολογίας, τόσο περισσότερο ανακάλυπτα πως μου ταιριάζει καλύτερα ως αντικείμενο. Έτσι, κατέληξα στην Ψυχολογία ως σχολή επιλογής μου και ξεκίνησα την προσπάθεια μου.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Ήμουν μαθήτρια στο σχολείο 4 χρόνια, δηλαδή από την Γ’ Γυμνασίου μέχρι και την Γ’ λυκείου.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο σίγουρα συνέβαλε στην επιτυχία μου, τόσο στο κομμάτι των μαθημάτων όσο και στο κομμάτι της ψυχολογικής και συναισθηματικής στήριξης. Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα το γεγονός ότι ένιωθα πως μπορούσα να βασιστώ γνωστικά και συναισθηματικά στους καθηγητές που ανέλαβαν την καθοδήγησή μου.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Η συμβουλή που θα έδινα σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο υψηλής ζήτησης είναι να παραμείνει προσηλωμένος/η στο στόχο αυτό, να είναι διατεθειμένος/η να κάνει τις θυσίες που απαιτεί η διαδικασία και κυρίως να μην τα παρατήσει γιατί η προσπάθεια στο τέλος αποδίδει και κάνει όλο αυτόν τον κόπο να αξίζει.

• Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Αυτό που θα μου λείψει περισσότερο από το σχολείο μου είναι η στήριξη και το ενδιαφέρον που δέχθηκα όλα τα χρόνια από τους καθηγητές μου, όχι μόνο για θέματα που αφορούσαν τις ακαδημαϊκές μου επιδόσεις, αλλά και προσωπικά ζητήματα που τυχόν με απασχολούσαν και ήθελα να συζητήσω.

«

Επιπλέον, πρόκειται για ένα πτυχίο που προσφέρει πολλές ευκαιρίες στον επαγγελματικό τομέα, αφού περιλαμβάνει αμέτρητες κατευθύνσεις. Προφανώς με ενδιαφέρει το επάγγελμα του δικηγόρου στο μέλλον, αλλά και μία καριέρα στην πολιτική.

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη συγκεκριμένη σχολή;

Η προσπάθειά μου για την εισαγωγή στη συγκεκριμένη σχολή ξεκίνησε από την αρχή της Β’ λυκείου. Υπήρξε μια έντονη προσπάθεια, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν άφησα κανένα κενό, ήμουν πάντα συνεπής σε ό,τι είχα να κάνω, έχοντας πάντα ως προτεραιότητα το διάβασμα προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μου.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Στο CGS είμαι 15 χρόνια, από την αρχή της σχολικής μου ζωής.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα, στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο με βοήθησε πάρα πολύ στην επιτυχία μου. Μου παρείχε όλο το απαραίτητο γνωστικό υπόβαθρο, τα κατάλληλα ερεθίσματα από τις πρώτες τάξεις, ώστε να θέσω έναν υψηλό στόχο και να πετύχω την εισαγωγή σε μία σχολή υψηλής ζήτησης. Παράλληλα η βοήθεια των καθηγητών μου στον ψυχολογικό τομέα ήταν πολύτιμη, αφού ήταν πάντοτε πρόθυμοι να με υποστηρίξουν, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μου, και φυσικά να λύσουν την οποιαδήποτε απορία μου. Το ευχάριστο κλίμα του σχολείου – και των συμμαθητών μου- μπορώ να πω ότι ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν ώστε να έχω καλή διάθεση και να ανταποκριθώ με ψυχραιμία σε αυτήν τη δύσκολη πορεία των πανελληνίων.

• Πότε ξενύχτησες τελευταία φορά;

Η αλήθεια είναι ότι την φετινή χρονιά δεν μου έλειψε σχεδόν τίποτα, καθώς δεν στερήθηκα εξόδους, ούτε ξενύχτια, ούτε χρόνο με φίλους και συγγενείς. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο αφιέρωνα χρόνο για μία έξοδο. Η ισορροπία που είχα στο διάβασμα και στις εξόδους ήταν το σημαντικότερο όπλο για την εισαγωγή μου στη Νομική.

«

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη Νομική;

Αν και οι δύο γονείς μου είναι νομικοί (ή και εξαιτίας αυτού) δεν είχα σκεφτεί καθόλου την νομική επιστήμη ως επάγγελμα και για πρώτη φορά μού κέντρισε το ενδιαφέρον στην Α’ Λυκείου, με αφορμή μια εικονική δίκη, στην οποία είχα λάβει τότε μέρος. Διαπίστωσα ότι μου ταίριαζε ο τρόπος σκέψης και ταυτόχρονα ένιωθα πως ανταποκρινόμουν καλύτερα στις απαιτήσεις των μαθημάτων αυτής της κατεύθυνσης. Η οριστική απόφαση, ωστόσο, λήφθηκε στην αρχή της Β’ Λυκείου και η σοβαρή προσπάθεια συντελέστηκε από το καλοκαίρι του 2022 και μετά.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Φοίτησα σε αυτό το σχολείο από την Α’ τάξη του Δημοτικού. 12 ολόκληρα χρόνια.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα, στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο συνετέλεσε αποφασιστικά στο θετικό αποτέλεσμα της προσπάθειάς μου. Αρχικά, όλοι οι καθηγητές μου ήταν άψογοι στην παράδοση του μαθήματος, γνώριζαν τέλεια το αντικείμενό τους και βοηθούσαν αποτελεσματικά στην κάλυψη της ύλης. Θέλω να τους ευχαριστήσω ειλικρινά, γιατί ήταν πάντα παρόντες και πρόθυμοι να μου επιλύσουν οποιαδήποτε απορία προέκυπτε. Το σχολείο, μέσω των προσομοιωτικών διαγωνισμάτων, μου επέτρεψε να ελέγξω τις γνώσεις μου και την απόδοσή μου σε μία εξέταση προσανατολισμένη στις πανελλαδικές εξετάσεις, με αποτέλεσμα όχι μόνο να διαπιστώσω και να καλύψω εγκαίρως τα κενά που εντόπισα, αλλά και να εξοικειωθώ με το «περιβάλλον» των πανελλαδικών. Η καθημερινή ουσιαστική επαφή με συμμαθητές και καθηγητές, μού παρείχε τη δυνατότητα να μοιράζομαι το άγχος που κάποιες φορές με κατέβαλλε, να το διαχειριστώ, να ηρεμήσω και να αφοσιωθώ πλήρως στον στόχο μου. Είναι, λοιπόν παραπάνω από σημαντικό το μερίδιο του σχολείου στην επιτυχία μου, χάρη στην ολόπλευρη ενίσχυση που μου παρείχε.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Προσωπικά, για μένα έπαιξε τεράστιο ρόλο το ότι ήταν μια καθαρά δική μου επιθυμία και απόφαση. Ένιωθα ανά πάσα στιγμή πως όλη μου η προσπάθεια κατευθυνόταν στην υλοποίηση του δικού μου στόχου κι αυτό με κινητοποιούσε συνεχώς. Από εκεί και πέρα, πιστεύω πως ο σημαντικότερος παράγοντας για την εισαγωγή σε μία υψηλόβαθμη σχολή είναι το σωστό πρόγραμμα. Πρέπει να μπορέσεις να σχεδιάσεις την καθημερινότητά σου έτσι, ώστε, εκτός από τις αυστηρές υποχρεώσεις, να χωράει λίγος προσωπικός χρόνος για ηρεμία και χαλάρωση. Όμως, θεωρώ ότι, ακόμα πιο απαραίτητο για να κατακτήσει κάποιος οποιοδήποτε υψηλό στόχο, είναι να πιστέψει ότι μπορεί. Μην ακούσετε κανέναν που θα σας πει το αντίθετο. Πιστέψτε στον εαυτό σας, εμπιστευθείτε τις δυνάμεις σας και θα τα καταφέρετε.

«

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου;

Ήμουν πάντα καλή σε αυτά τα μαθήματα και με ενδιέφεραν.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Ήταν μια δύσκολη πορεία με πολλές απαιτήσεις και δυσκολίες αλλά και με επιβραβεύσεις ταυτόχρονα, που με ωρίμασαν.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Τρία χρόνια

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Με βοήθησε το σχολείο στο ακαδημαϊκό επίπεδο και κυρίως σε ορισμένα μαθήματα της Γ Λυκείου όπως της Χημείας, της Έκθεσης και της Φυσικής. Για παράδειγμα στο μάθημα της Χημείας βοηθήθηκα να καλύψω βασικές απορίες μου και να κάνω εξάσκηση σε πιο ιδιαίτερες και απαιτητικές ασκήσεις.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια;

Εξαρτάται από τα θέματα , καθώς το διάβασμα μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν αρκεί, αν τα θέματα απαιτούν κριτική σκέψη και προσέγγιση.

• Tί σου έλειψε τη φετινή χρονιά;

Δεν μου έλλειψε κάτι ιδιαίτερα εκτός από τον ύπνο. Σε γενικές γραμμές είχα ένα καλό πρόγραμμα.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Να μην αποθαρρύνεται άμα στην αρχή βλέπει πως δεν αποδίδει η προσπάθειά του, διότι χρειάζεται χρόνος και αρκετές επαναλήψεις για να μπορέσει να αποδώσει όσο καλύτερα μπορεί.

«

•  Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών;

Η ουσιαστική προσπάθεια για την εισαγωγή σε μια σχολή ξεκινάει πάντα στην Α’ ή στην Β’ Λυκείου, όμως θεωρώ εξίσου σημαντικά τα χρόνια που έχουν προηγηθεί. Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα φανούν πολύ ευκολότερες σε μαθητές και μαθήτριες που έχουν ξεκινήσει από νωρίς να διαβάζουν με τον σωστό τρόπο.

•  Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Βρίσκομαι στο CGS έξι χρόνια, από την Α’ Γυμνασίου μέχρι την Γ’ Λυκείου

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο είναι πάντα αυτό που θέτει τις βάσεις. Το σχολείο μου έδωσε τα κατάλληλα εφόδια και ερεθίσματα, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσα να προσεγγίσω τον στόχο μου με τον ίδιο τρόπο. Εξίσου σημαντική ήταν και η υποστήριξη τόσο των καθηγητών μου όσο και των συμμαθητών μου.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Το διάβασμα είναι σημαντικό αλλά όχι το παν. Αν αρκούσε το διάβασμα όλοι οι μαθητές θα έγραφαν άριστα. Οποιαδήποτε επιτυχία σε οποιονδήποτε τομέα είναι το αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Σε πρώτο βαθμό η οικογένεια και το σχολείο πρέπει να προετοιμάσουν τον μαθητή/την μαθήτρια προσφέροντας του/της τις κατάλληλες εμπειρίες και τα κατάλληλα ερεθίσματα. Επίσης θα πρέπει να είναι σύμμαχοι του/της, προσφέροντας συμπαράσταση και συναισθηματική υποστήριξη και όχι περαιτέρω άγχος. Η νούμερο ένα συμβουλή που ακούει κάθε μαθητής/μαθήτρια που πρόκειται να δώσει Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι «Ψυχραιμία» αλλά στην πραγματικότητα κανένας δεν μπορεί να είναι ψύχραιμος όταν δεν βρίσκεται σε ένα ψύχραιμο περιβάλλον. Επίσης απαραίτητη είναι και η τύχη σε κάποιο βαθμό, καθώς μια σημαντική ατυχία μπορεί εύκολα να ακυρώσει την προσπάθεια του μαθητή/της μαθήτριας.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Να βρίσκει ελεύθερο χρόνο. Το διάβασμα είναι σημαντικό, όμως είναι απαραίτητο κατά τη γνώμη μου να αφιερώνει και χρόνο στον εαυτό του/της και σε δραστηριότητες που πραγματικά αγαπάει.

«

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Φέτος έκλεισα το έκτο μου έτος στο CGS, βρίσκομαι εδώ από την πρώτη γυμνασίου.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Σίγουρα το σχολείο με βοήθησε στο να πετύχω τον στόχο μου. Αφενός μεν με τους καθηγητές μας λύναμε πολλές ασκήσεις, οι οποίες μπορεί να απαιτούσαν διαφορετικό τρόπο σκέψης από αυτόν που είχαμε συνηθίσει στα εξωσχολικά μαθήματα. Σε συνδυασμό με διαγωνίσματα προσομοίωσης πανελλαδικών έμαθα να εφαρμόζω το νέο αυτό τρόπο σκέψης, να έχω μεθοδικότητα και να διαχειρίζομαι σωστά τόσο τον χρόνο, όσο και το άγχος μου. Επομένως, όσον αφορά στο γνωστικό υπόβαθρο, το σχολείο με έκανε να νιώσω μεγαλύτερη σιγουριά για την επάρκεια των γνώσεών μου. Για εμένα ήταν σημαντική επίσης η επαφή με τους φίλους μου αλλά και τους καθηγητές μου, αφού με βοηθούσαν να αποφορτιστώ και να ξεχαστώ από το άγχος της καθημερινότητας, αλλά και να μοιραστώ φόβους και ανησυχίες ώστε να ξέρω πως δεν είμαι μόνη μου σε αυτόν τον αγώνα.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια;

Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Σίγουρα το διάβασμα αποτελεί σημαντική προϋπόθεση στο να πετύχει κάποιος ακαδημαϊκά, ιδιαίτερα αν ενδιαφέρεται για κάποια υψηλόβαθμη σχολή και επιθυμεί να εξελιχθεί στο επάγγελμά του. Παρ’ ολ’ αυτά, το διάβασμα σίγουρα δεν είναι το παν κατά την προετοιμασία για τις πανελλαδικές. Η ίδια η οικογένεια θα πρέπει να διαδραματίζει ρόλο εμψυχωτικό για τον/την κάθε μαθητή/τρια, να αποτελεί το «καταφύγιό» του/της από τον κάθε φόβο, την κάθε ανησυχία, την κάθε στενοχώρια. Ας μην ξεχνάμε, πως πίσω από κάθε κωδικό υποψηφίου, υπάρχει ένας έφηβος που καλείται ξαφνικά να διαχειριστεί πολλά πράγματα ταυτόχρονα, να ωριμάσει απότομα και να αναλάβει τη μελλοντική του πορεία. Ρόλος της οικογένειας και του περίγυρου θα πρέπει να είναι η διευκόλυνση της πορείας αυτής μέσω της ενσυναίσθησης.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Από την προσωπική μου εμπειρία, θα συμβούλευα τον οποιονδήποτε που θα δώσει εξετάσεις του χρόνου να πετύχει μια ισορροπία ανάμεσα στο διάβασμα και στον ελεύθερο χρόνο. Η ισορροπία αυτή θα διαφέρει από άτομο σε άτομο και χρειάζεται χρόνο για να επιτευχθεί, αλλά είναι απολύτως απαραίτητη ώστε να υπάρχει μια διέξοδος από τη ρουτίνα, να βρίσκει κανείς ένα νέο κίνητρο για την κάθε εβδομάδα και να αποφορτίζεται ψυχολογικά. Όσο κουραστικό και αν είναι να το ακούμε συνέχεια, η προετοιμασία διαρκεί πολλούς μήνες και θα πρέπει όλοι να κρατήσουν δυνάμεις μέχρι το τέλος, αφού δυστυχώς οι εξετάσεις είναι αγώνας του ποιος θα «ραγίσει» τελευταίος. Επομένως, ας κρατήσουμε το ότι αυτή τη χρονιά το διάβασμα θα έρχεται πρώτο, αλλά για να το εμπεδώσουμε όπως πρέπει είναι απαραίτητο να δίνουμε στον εαυτό μας περιθώριο ξεκούρασης, όση πίεση και όσο άγχος κι αν έχουμε.

«

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου;

Τα πρώτα ερεθίσματα που με κατεύθυναν προς τον συγκεκριμένο κλάδο σπουδών ήταν οι δικές μου προσωπικές εμπειρίες. Ο στενός κοινωνικός μου περίγυρος δεν έχει καμία σχέση με επαγγέλματα του τομέα των επιστημών υγείας. Όμως αυτοί όπως και όλοι κάποια στιγμή χρειάζεται να επισκεφτούν ένα γιατρό. Αυτό που με συνεπήρε και προφανώς ακόμα θαυμάζω είναι η ικανότητα ενός επαγγελματία γιατρού να χρησιμοποιεί τις γνώσεις του για να εμπνέει εμπιστοσύνη στον ασθενή του , αλλά και να σώζει και να βελτιώνει ανθρώπινες ζωές. Είναι συγκλονιστικό να παρατηρεί χιλιάδες χρόνια επιστημονικής προόδου να παίρνουν μία ανθρωπιστική πορεία και από την πρώτη φορά κιόλας που το είδα ήξερα μέσα μου πως θέλω να εμπλακώ με αυτό.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω Ιατρική ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Από την στιγμή που πήρα την απόφασή μέχρι και την στιγμή που παρέδωσα την κόλα της φυσικής την τελευταία ημέρα των Πανελλαδικών, στο μυαλό μου υπήρχε ένας ξεκάθαρός στόχος: «Να περάσω στην σχολή που θέλω». Προφανώς αυτό σήμαινε μία τεράστια προσπάθεια από μέρους μου ως προς το πολύωρο διάβασμά , την διαχείριση του άγχους αλλά και της αποτυχίας καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς. Χρειάστηκαν πολλές θυσίες προκειμένου να βρεθεί χρόνος για το απαραίτητο διάβασμα  και πάρα πολλές αναποδιές προκειμένου να έχω αυτό το τελικό αποτέλεσμα, αλλά άξιζε.

Φέτος στην Γ’ Λυκείου είχα δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που μου επέτρεψε εκτός από το εντατικό διάβασμα, να συνεχίσω τις δραστηριότητες μου. Ακόμη κάτι ιδιαίτερο που βίωσα τα τελευταία δύο χρόνια κατά την προσπάθεια μου ήταν η συμβολή των κοντινών μου ατόμων. Μπορεί με μία πρώτη ματιά κάποιος που δεν βλέπει τις πανελλήνιες από τα ματιά ενός εξεταζόμενου ή κοντινού του προσώπου να θεωρεί πως είναι μία ατομική προσπάθεια. Όμως ή αλήθεια απέχει πολύ από αυτό. Φέρνοντας λοιπόν το δικό μου παράδειγμα χωρίς την υπομονή, την αγάπη και την υποστήριξη τους αναμφίβολα δεν θα είχα πετύχει το αποτέλεσμα που πέτυχα.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Βρίσκομαι σε αυτό το σχολείο από το προ-νήπιο και φέτος έκλεισα τον 14ο μου χρόνο στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο έπαιξε και αυτό αναπόσπαστο ρόλο την επιτυχία μου. Φυσικά καθ΄ όλη την διάρκεια της φοίτησης μου σε αυτό το σχολείο απέκτησα ένα πολύ πλούσιο γνωστικό υπόβαθρο καθώς και τις ακαδημαϊκές δεξιότητες απαραίτητες για να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις των πανελληνίων. Όμως αυτό που δεν πρέπει να υποτιμηθεί σε καμία περίπτωση είναι η υποστήριξή που μου προσέφερε το σχολείο σε όλους τους τομείς. Δεν αναφέρομαι μόνο στους συμμαθητές και φίλους μου για τους οποίους είμαι ευγνώμων αλλά και τους καθηγητές μου, οι οποίοι επέμειναν και έκαναν πάντα το κάτι παραπάνω για να στηρίξουν εμένα και τους συμμαθητές μου στην προσπάθεια μας να πετύχουμε. Δεν είχε σημασία αν ήταν κατά την ώρα του διαλείμματος, λίγο πριν σχολάσουν από μία κουραστική μέρα ή και μέσω του Teams τα σαββατοκύριακα ήταν πάντα έτοιμοί να απαντήσουν σε μία από τις απορίες μου και τους ευχαριστώ θερμά για αυτό.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; Πώς αισθάνθηκες τη στιγμή που είδες τα αποτελέσματα; Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Η πεποίθηση πως μόνο το διάβασμα θα οδηγήσει στην ακαδημαϊκή επιτυχία είναι, κατά την άποψή μου, λανθασμένη. Φυσικά το διάβασμα αποτελεί το μέσο αλλά και αναπόσπαστό κομμάτι της πορείας προς την επιτυχία. Όμως ο θεμέλιος λίθος είναι ο στόχος που θα θέσει ο/η μαθητής/μαθήτρια . Η στοχοθέτηση είναι αυτή που θα δώσει στον/στην μαθητή/μαθήτρια  το κίνητρό και θα οδηγήσει τελικά στην επιτυχία.

Η οικογένεια καθώς και το περιβάλλον του/της μαθητή/μαθήτριας είναι σημαντικό αφενός να αποδεχτούν και να υποστηρίξουν τον στόχο που έχει θέσει ο/η μαθητής/μαθήτρια για τον εαυτό του/της  αλλά και να τον/την  στηρίξουν καθ’ όλη την

διάρκεια της διεκπεραίωσής του, κυρίως σε στιγμές όπου και ο/η ίδιος/ίδια λόγω της πίεσης, της κούρασης ή μίας σειράς αποτυχιών μπορεί να χάσει τον στόχο.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο να διατηρήσει μια ισορροπία στην ζωή του/της. Φυσικά θα υπάρξουν θυσίες και το εντατικό διάβασμα θα τον/την περιορίσει ως προς τον ελεύθερο του χρόνο.  Για τον λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η ιεράρχηση των δραστηριοτήτων. Το ξέρω, είναι κουραστικό να το ακούμε αλλά το σημαντικότερο απ’ όλα είναι ένα σωστό πρόγραμμα .Οι πανελλήνιες είναι μια απαιτητική εξέταση τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Θεωρώ πως οι λέξεις κλειδιά για την συγκεκριμένη χρονιά είναι πρόγραμμα και ισορροπία.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια;

Σίγουρα η χρονιά αυτή άφησε μια γλυκόπικρη αίσθηση ,εξάλλου πρόκειται για έναν χώρο στον οποίο έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου. Παρόλα αυτά πρόκειται για ένα νέο βήμα και την αρχή μιας νέας ζωής για την οποία ανυπομονώ.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα ;

Το πού φαντάζομαι τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια είναι μία πολύ δύσκολή ερώτηση. Θα ήθελα σίγουρα να έχω το πτυχίο της ιατρικής στα χέρια μου και ευελπιστώ να βρίσκομαι στην διαδικασία της διεκπεραίωσής μίας ειδικότητας που θα αποφασίσω με βάση τα νέα ενδιαφέροντα που θα αναπτύξω μέσα στην σχολή. Πάνω απ’ όλα ελπίζω να έχω θέσει ήδη έναν νέο στόχο τον οποίο θα κυνηγήσω πηγαίνοντας πάντα μπροστά και χωρίς να ξεχάσω τον απώτερο μου στόχο να μπορώ και εγώ στο μέλλον να συμβάλλω με τις νέες γνώσεις μου στην βελτίωση των ανθρώπινων ζωών.

«

• Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη σχολή; Tί θέλεις να γίνεις;

Εδώ και κάποια χρόνια, ιδιαίτερα μετά τη συμμετοχή μου σε διάφορα συνέδρια εντός και εκτός σχολείου, ήρθα σε άμεση επαφή με διεθνή και ευρωπαϊκά, νομικά και μη, θέματα και ανακάλυψα πως αυτό ήταν κάτι που με ενδιέφερε αρκετά. Ασχολήθηκα επίσης αρκετά με θέματα που αφορούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και πανανθρώπινες αξίες, όπως η δικαιοσύνη, η ισότητα, η ισονομία και η ελευθερία. Συνειδητοποίησα πως μέσα από τη Νομική Σχολή και το επάγγελμά που θα επιλέξω στην πορεία, θα έχω την ευκαιρία να αγωνιστώ για την προστασία των ανθρωπίνων ελευθεριών και δικαιωμάτων και να συνεισφέρω στη δημιουργία ενός καλύτερου και δικαιότερου κόσμου. Παράλληλα, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα και η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης στη δικαιοσύνη, καθώς θεωρώ φοβερά ενδιαφέρουσα τη σύνδεση της τεχνολογίας με τη νομική επιστήμη αλλά και γενικότερα την πιο διεπιστημονική προσέγγιση στην κλασική νομική επιστήμη.

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Νομικής;

Ήξερα ότι με ενδιαφέρει η Νομική σχολή εδώ και περίπου τρία χρόνια, επομένως, ο στόχος ήταν αρκετά ξεκάθαρος από την αρχή. Η προετοιμασία μου ωστόσο, ξεκίνησε πιο εντατικά στην αρχή της Δευτέρας Λυκείου, όπως συμβαίνει και συνήθως για όσους μαθητές θέλουν να δώσουν Πανελλήνιες εξετάσεις. Σίγουρα όμως, όλη η προσπάθεια των προηγούμενων σχολικών χρόνων, καθώς και οι δεξιότητες και τα εφόδια που είχα αποκτήσει, συνέβαλαν καθοριστικά στην επιτυχία αυτή.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου; 

Η επαφή μου με τον συγκεκριμένο κλάδο σπουδών άρχισε από πολύ μικρή ηλικία, καθώς η μητέρα μου είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής και ασχολείται ενεργά με το αντικείμενο. Με τη βοήθειά της, είχα την πρώτη μου επαφή με τη νομική επιστήμη και ταυτόχρονα συνειδητοποίησα πως φοιτώντας σε μια σχολή σαν τη Νομική, κανείς μπορεί να ασχοληθεί με διάφορα αντικείμενα και έχει πολλές επιλογές αλλά και μεγάλη ευελιξία σχετικά με το επάγγελμα που μπορεί να ακολουθήσει. Στην απόφασή μου αυτή, βοήθησε μετέπειτα και το σχολείο, όπου είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε συνέδρια MUN (Model United Nations) και να ασχοληθώ με διεθνή και ευρωπαϊκά θέματα που με ενδιέφεραν πολύ. Τέλος, μέσα από τη συμμετοχή μου σε Διαγωνισμούς Εικονικών Δικών, το ενδιαφέρον μου για τη νομική επιστήμη εντάθηκε ακόμα περισσότερο και ένιωσα μεγαλύτερη σιγουριά πως η Νομική είναι η σχολή που μου ταιριάζει.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον εαυτό μου πριν κάποια χρόνια να λέει ότι θέλει να σπουδάσει Νομική. Από τότε, ακόμα και πιο μικρή, ήξερα ξεκάθαρα πως αυτό ήταν το όνειρό μου, ή τουλάχιστον ένα από τα πρώτα μου μεγάλα όνειρα. Η διαδικασία όμως για την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου ήταν μακροχρόνια, δύσκολη και απαιτητική και χρειάστηκε μεγάλη ψυχική και συναισθηματική αντοχή, ιδιαίτερα υπό συνθήκες πανδημίας. Κάθε μέρα ήταν και μία νέα πρόκληση για εμένα, μία πρόκληση με τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχοντας όμως σαν πυξίδα αυτό το όνειρο και χωρίς ποτέ να το χάσω από το οπτικό μου πεδίο, κατάφερα να το κάνω πραγματικότητα. Για αυτό και η ημέρα των αποτελεσμάτων ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τους κόπους μου των τελευταίων χρόνων και μια από τις πιο χαρούμενες ημέρες της ζωής μου.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Στο CGS βρίσκομαι έξι χρόνια, από την Πρώτη Γυμνασίου. Έξι πολύ σημαντικά χρόνια, που συντέλεσαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου και της αντίληψής μου για τον κόσμο αλλά και στο να ανακαλύψω τα «θέλω» μου και να ονειρευτώ το μέλλον.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.) 

Το σχολείο από πολύ νωρίς έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή μου την επιτυχία. Από την Πρώτη κιόλας Γυμνασίου που βρέθηκα εδώ, με όπλισε με εφόδια απαραίτητα όχι μόνο για την ακαδημαϊκή μου πορεία αλλά και για τη ζωή μου γενικά, πέρα από το αμιγώς εκπαιδευτικό πλαίσιο. Έμαθα να αναπτύσσω την κριτική μου σκέψη, να διευρύνω τους ορίζοντές μου, να συμμετέχω ενεργητικά και να μην παρακολουθώ παθητικά, να δουλεύω σκληρά για να πετύχω τους στόχους μου, να είμαι συνειδητοποιημένη και να εξελίσσομαι συνεχώς. Όλες αυτές ήταν δεξιότητες που με βοήθησαν να ανταπεξέλθω στις δύσκολες στιγμές και να μείνω προσηλωμένη στον στόχο μου. Ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια, στη Δευτέρα και στην Τρίτη Λυκείου, τα μαθήματα της κατεύθυνσης ήταν πιο εντατικά, πράγμα που με βοήθησε να έχω μία στενότερη επαφή με τα μαθήματα στα οποία θα εξεταζόμουν. Οι καθηγητές μας ήταν πάντα δίπλα μας σε αυτή την πορεία, μας βοηθούσαν να κατανοήσουμε καλύτερα όσα μαθαίναμε, αλλά και μας εμψύχωναν και μας στήριζαν συνεχώς, υπενθυμίζοντάς μας τις δυνατότητές μας και τους στόχους μας.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; 

Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η  οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Σίγουρα το συστηματικό και ποιοτικό διάβασμα είναι το κλειδί για να πετύχει κανείς να εισαχθεί σε μία τέτοια σχολή, αλλά δεν είναι το παν. Τόσο ο μαθητής, όσο και το ευρύτερο περιβάλλον του χρειάζεται να έχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Αρχικά, ο μαθητής χρειάζεται να έχει τα μάτια στο στόχο του, να είναι εργατικός και να έχει ανθεκτικότητα και επιμονή, ώστε να μην το βάλει κάτω μπροστά στις δυσκολίες που θα συναντήσει κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του. Παράλληλα, η οικογένειά του οφείλει να αποδεχτεί την απόφασή του για τη σχολή που θέλει να εισαχθεί και να προσπαθήσει να του παρέχει την ηρεμία και το κατάλληλο περιβάλλον ώστε να διευκολύνει κατά το δυνατόν τη διαδικασία αυτή, στηρίζοντάς τον συναισθηματικά και ψυχολογικά. Το σχολείο και οι καθηγητές, οφείλουν να λειτουργήσουν με παρόμοιο τρόπο, εμψυχώνοντας τον μαθητή και βοηθώντας τον να μείνει προσηλωμένος στον στόχο του.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο  στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου; 

Η πιο δύσκολη στιγμή για εμένα, ήταν οι δυο τελευταίοι μήνες πριν τις Πανελλήνιες. Είχαμε φτάσει πλέον σε μία φάση που η ύλη είχε ολοκληρωθεί, άρχιζαν οι επαναλήψεις και το άγχος εντεινόταν όλο και περισσότερο. Ταυτόχρονα, μαζί με τις Πανελλήνιες πλησίαζε και το καλοκαίρι, που περίμενα τόσο πολύ. Επομένως, ήταν δύσκολο να συγκεντρωθώ και να επικεντρωθώ στον στόχο μου. Οι καθηγητές μου όμως και η οικογένειά μου με βοήθησαν αρκετά να μείνω προσηλωμένη σε αυτόν, υπενθυμίζοντάς μου συνεχώς την τεράστια προσπάθεια που είχα καταβάλει για να φτάσω μέχρι εδώ και ενθαρρύνοντάς με να συνεχίσω με τον ίδιο ρυθμό. Ακόμα, οι αμέτρητες συζητήσεις με τους φίλους μου με βοήθησαν να μοιραστώ όσα ένιωθα και σκεφτόμουν με ανθρώπους που ήξερα πως θα με καταλάβουν, καθώς βρίσκονταν στην ίδια ακριβώς θέση, ενώ παράλληλα εμψυχώναμε και στηρίζαμε ο ένας τον άλλο στις δύσκολες στιγμές.

• Τι σου έλειψε τη φετινή χρονιά;

Η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, ειδικά μετά από τα δύο χρόνια της πανδημίας και έχοντας περάσει ένα μεγάλο μέρος μέσα στο σπίτι κάνοντας διαδικτυακά μαθήματα. Επομένως, αυτή τη χρονιά που έπρεπε να περιοριστούμε για μία ακόμη φορά για πολλές ώρες μέσα στο σπίτι λόγω διαβάσματος, μου έλειψαν τα ταξίδια, οι πολλές βόλτες, η ξενοιασιά και οι γνωριμίες με καινούριους ανθρώπους. Λόγω πανελληνίων, αναγκάστηκα επίσης μετά τον Δεκέμβριο να σταματήσω να συμμετέχω στα συνέδρια MUN που μου άρεσαν πολύ και με ξεκούραζαν, οπότε σίγουρα μου έλειψε και αυτό.

• Πότε ξενύχτησες τελευταία φορά;

Η αλήθεια είναι πως τον μήνα πριν τις πανελλήνιες ξενύχτησα τις περισσότερες φορές μέσα στη χρονιά. Είχαμε φτάσει πλέον στις τελευταίες μέρες, όπου έπρεπε να κάνουμε πολλές και καλές επαναλήψεις σε όλα τα μαθήματα, να κλείσουμε κάποια τελευταία κενά και να εστιάσουμε στις πιο σημαντικές λεπτομέρειες. Επομένως, μιας και ήταν πολλά τα πράγματα που έπρεπε να γίνουν σε μία μέρα και καθώς εγώ συγκεντρωνόμουν καλύτερα τις απογευματινές/βραδινές ώρες, τα ξενύχτια ήταν αρκετά συχνό φαινόμενο.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Η μεγαλύτερη συμβουλή που θα μπορούσα να δώσω, είναι να παραμείνει προσηλωμένος στον στόχο του μέχρι το τέλος. Πιστεύω πως το να έχει κάποιο ξεκάθαρο στόχο από την αρχή της προετοιμασίας του θα τον βοηθήσει να μην τα παρατήσει παρά τις δυσκολίες, τον μεγάλο όγκο της ύλης, τα ξενύχτια, τις πολλές ώρες διαβάσματος, την πίεση και το άγχος. Θα έχει έτσι στο μυαλό του πως όλα όσα “θυσιάζει” τώρα θα τον βοηθήσουν να αποκτήσει το εισιτήριο στη σχολή που επιθυμεί και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Μία ακόμα συμβουλή, και κάτι που βοήθησε εμένα προσωπικά πολύ, είναι να υπάρχει μία ισορροπία. Να βγαίνει με φίλους, να πηγαίνει βόλτες, να αθλείται, να ασχολείται με κάτι που του αρέσει, να ξεκουράζεται, ώστε να ξεφεύγει από το διάβασμα και την πίεση.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής  που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου; 

Αν και το τέλος των σχολικών μου χρόνων μου προκαλεί μεγάλη συγκίνηση, καθώς ένας μεγάλος κύκλος της ζωής μου κλείνει, δεν με στεναχωρεί, καθώς κάθε τέλος σηματοδοτεί και μία καινούρια αρχή. Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, γνώρισα πολλούς ανθρώπους με τους οποίους δημιούργησα αμέτρητες εμπειρίες και για τους οποίους νοιάζομαι πολύ. Κατάφερα να εξελιχθώ και να αξιοποιήσω σε μέγιστο βαθμό τις δυνατότητές μου, αλλά και να αναπτύξω καινούριες. Έμαθα πράγματα για τον εαυτό μου και τους γύρω μου και δημιούργησα αναμνήσεις που θα κουβαλάω για μια ζωή. Αυτό όμως που θα μου λείψει περισσότερο είναι η οικογένεια του CGS, που από την πρώτη στιγμή με δέχτηκε, με βοήθησε να προσαρμοστώ και να γίνω εν τέλει ενεργό μέλος της. Ξέρω όμως καλά πως το  σχολείο μου θα είναι πάντα για εμένα μια ανοιχτή αγκαλιά, στην οποία θα μπορώ να επιστρέφω ξανά και ξανά.

• Τι ονειρεύεσαι για τη φοιτητική σου ζωή;/Tί περιμένεις από την επόμενη χρονιά;

Για κάθε μαθητή, τα φοιτητικά χρόνια είναι ταυτόσημα με τις έννοιες ελευθερία, ανεξαρτησία, νέα αρχή, φιλοδοξίες, όνειρα και ελπίδα για το μέλλον. Αυτή τη χρονιά, ανυπομονώ να γνωρίσω νέους ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, να ασχοληθώ σε βάθος με το αντικείμενο που μου αρέσει και να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου πάνω σε αυτό, να δοκιμάσω καινούρια πράγματα, να ταξιδέψω, να μαζέψω εικόνες και εμπειρίες και να εξελιχθώ ως άνθρωπος.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;

Σε δέκα χρόνια από τώρα, έχοντας τελειώσει τη σχολή, θα ήθελα να έχω βρει το αντικείμενο που με ενδιαφέρει και στο οποίο θα μου άρεσε να εξειδικευτώ. Φαντάζομαι τον εαυτό μου σε μία δουλειά που με γεμίζει και με ευχαριστεί, κάνοντας αυτό που αγαπώ. Τέλος, θα ήθελα ακόμα να έχω ταξιδέψει πολύ και να έχω εμπλουτίσει τη ζωή μου με καινούριες εμπειρίες και νέους φίλους.

«

• Γιατί επέλεξες τη συγκεκριμένη σχολή; Tί θέλεις να γίνεις;

Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισα ότι θέλω να σπουδάσω ιατρική γιατί από πολύ μικρή είχα ξεχωρίσει αυτό το επάγγελμα. Για μένα η ιατρική δεν είναι απλώς ένα πτυχίο. Είναι ένας δρόμος που συνδυάζει την προσφορά στον συνάνθρωπο με την προσωπική εξέλιξη. Η έμπνευση εμπιστοσύνης και η διαχείριση των συναισθημάτων των ανθρώπων είναι προκλήσεις που καθιστούν την ιατρική ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Δεν αρκεί μόνο η γνώση καθώς πρόκειται για ένα επάγγελμα που απαιτεί κοινωνικές δεξιότητες και κριτική σκέψη. Και αυτός ο συνδυασμός έρευνας και επικοινωνίας με έκανε να διαλέξω την ιατρική για το μελλοντικό μου επάγγελμα. Δεν έχω ακόμα αποφασίσει ακριβώς ποια ειδικότητα θέλω να ακολουθήσω, σίγουρα όμως θα σχετίζεται με τον χειρουργικό τομέα.

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Iατρικής;

Πρακτικά η προσπάθεια ξεκίνησε από τη χρονιά της Β Λυκείου, κατά την οποία άρχισα να εστιάζω στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα τόσο στο σχολείο όσο και στο φροντιστήριο. Ωστόσο, επειδή πρόκειται για μια από τις πιο υψηλόβαθμες σχολές, η στοχοπροσήλωση, που κορυφώθηκε την τελευταία χρονιά, είχε αρχίσει ήδη από τα τέλη του γυμνασίου. Το διάβασμα που χρειάζεται δεν είναι μια απόφαση που μπορεί κανείς να πάρει δυο χρόνια πριν τις εξετάσεις, αλλά είναι μια συνήθεια που αποκτάται από νωρίς.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου; 

Αναπόφευκτα το πρώτο ερέθισμα που είχα για τον κλάδο της ιατρικής ήταν το επάγγελμα της μητέρας μου που είναι οφθαλμίατρος. Βιώνοντας λοιπόν από την δική μου πλευρά την καθημερινότητα ενός γιατρού έβρισκα στοιχεία που ήθελα να έχω και εγώ στην επαγγελματική μου πορεία, όπως το αίσθημα της προσφοράς στον συνάνθρωπο αλλά και η ασφάλεια μιας οικονομικής σταθερότητας. Αυτά σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον που μου προκαλούν οι γνώσεις για τον ανθρώπινο οργανισμό, κάτι το οποίο συνειδητοποίησα μέσα από το μάθημα της βιολογίας, ήταν η κινητήριος δύναμη που με έφερε σήμερα σε αυτή τη σχολή.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Αν έπρεπε να περιγράψω αυτήν την πορεία με μια λέξη, αυτή θα ήταν «αγώνας». Πρόκειται για έναν προσωπικό αγώνα στον οποίο σύμμαχος και εχθρός είναι ο ίδιος μας ο εαυτός . Από την μέρα που είπα «θα σπουδάσω ιατρική» και μετά, δεν πίστεψα ούτε για μια στιγμή πως δεν θα τα καταφέρω. Πήρα μια απόφαση και αυτό ήταν. Όταν έγραφα έναν χαμηλό βαθμό το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι θα το αντιμετωπίσω και θα το φτιάξω. Το γεγονός ότι στην χρονιά μου κληθήκαμε να διαχειριστούμε και το άγχος της πανδημίας έκανε ακόμα πιο πιεστική την προετοιμασία, διότι οι έξοδοι για διασκέδαση περιορίστηκαν ακόμα περισσότερο. Ωστόσο, όλες «θυσίες» που κάναμε τους τελευταίους μήνες άξιζαν και με το παραπάνω όταν είδαμε ότι το αποτέλεσμα δικαίωσε την προσπάθεια μας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι ήταν μια εύκολη ή συνηθισμένη χρονιά. Όμως παρ’όλη την απομόνωση, την ρουτίνα και την κούραση που προκαλεί αυτή η μονότονη καθημερινότητα, νιώθω ότι ήταν μια χρονιά ωρίμανσης, προσωπικής δουλειάς και πνευματικής εξέλιξης, χάρη στην οποία είμαστε πλέον έτοιμοι για το νέο βήμα στο πανεπιστήμιο.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.) 

Το σχολείο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε όλη μου αυτήν την πορεία. Παρ’ όλη την κούραση που μπορεί να είχα, δεν σκεφτόμουν ούτε στιγμή να χάσω μια μέρα σχολείου, διότι η δουλειά που γινόταν την ώρα του μαθήματος κατάφερε να μειώσει τις ώρες που απαιτούνταν για τις προσωπικές μου επαναλήψεις και να προχωρήσει σε νέα επίπεδα στις ήδη κατακτημένες γνώσεις. Επίσης, με τα προσομοιωτικά διαγωνίσματα συνήθισα να αποδίδω σε συνθήκες πίεσης, ακριβώς σαν αυτές που αντιμετώπισα και στις τελικές εξετάσεις. Πέρα όμως από τα γνωστικά φορτία, το σχολείο στάθηκε δίπλα μας και σε όλες τις δυσκολίες. Οι καθηγητές ήταν πάντα πρόθυμοι όχι μόνο να μας λύσουν απορίες αλλά και να μας ακούσουν, να μας συμβουλέψουν και να μας βοηθήσουν να πιστέψουμε στις δυνατότητες μας. Θέλω να τους ευχαριστήσω θερμά για όλες τις φορές που με καθησύχασαν και μου έδωσαν τη δύναμη να συνεχίσω και να φτάσω σήμερα εδώ. Η ψυχολογική στήριξη σε συνδυασμό με τη βοήθεια για τη διαμόρφωση ενός αποδοτικού προγράμματος διαβάσματος με έκαναν να καταφέρω να ακολουθήσω τον απαιτητικό ρυθμό της φετινής χρονιάς. Με άλλα λόγια, χάρη στο σχολείο, οι πανελλήνιες εξετάσεις, που μας «τρομοκρατούσαν» για χρόνια, έπαψαν να με φοβίζουν και μετατράπηκαν σε ένα ακόμα διαγώνισμα, για το οποίο ένιωθα έτοιμη.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; 

Το διάβασμα αναμφίβολα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Ωστόσο, θεωρώ ότι δεν αρκεί μονάχα η κατάκτηση της γνώσης. Χρειάζονται και άλλα στοιχεία όπως η επιμονή, η υπομονή, η ψυχραιμία και η αυτοπεποίθηση. Η τρίτη λυκείου είναι μια ολόκληρη χρονιά κατά την οποία η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μην παρατήσουμε τα θέλω μας λόγω της πίεσης. Όμως για να αποκτήσει ένας άνθρωπος όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα χρειαστεί και βοήθεια από το περιβάλλον του.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο  στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου; 

Η πιο απαιτητική στιγμή της φετινής χρονιάς για μένα ήταν η αρχή των επαναλήψεων. Θυμάμαι ήταν Μάρτιος, είχα μόλις ολοκληρώσει την ύλη και ένιωθα την κούραση όλων των προηγούμενων μηνών μαζεμένη στο μυαλό μου. Έπρεπε να προσπεράσω τη σκέψη: «μα αυτό το κεφάλαιο το θυμάμαι καλά», και να το επαναλάβω πάλι σύμφωνα με το πρόγραμμα. Πρέπει να πέρασε σχεδόν ένας μήνας που οριακά κατάφερνα να συγκεντρωθώ να διαβάσω, όμως με τις συμβουλές των καθηγητών μου κατάλαβα ότι χρειαζόμουν αυτή την ξεκούραση ώστε να κρατήσω δυνάμεις για την τελική ευθεία.

• Τι σου έλειψε τη φετινή χρονιά;

Αυτό που μου έλειψε τη φετινή χρονιά είναι το να διασκεδάζω χωρίς καμία έγνοια.

• Πότε ξενύχτησες τελευταία φορά;

Η αλήθεια είναι πως κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς δεν υπήρχε ούτε ένα βράδυ που να ξενύχτησα για να διαβάσω. Δεν είχα αντοχή να συγκεντρωθώ μετά τα μεσάνυχτα οπότε από το να χαζεύω πάνω από το βιβλίο, αποφάσισα να κοιμάμαι και να συνεχίζω την επόμενη μέρα.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Η συμβουλή μου προς κάθε μαθητή που θέλει να θέσει έναν αντίστοιχο στόχο είναι να μην ξεχάσει ούτε στιγμή τον λόγο για τον οποίο προσπαθεί. Σκεφτείτε σαν να βρισκόσασταν στη μέση ενός ωκεανού. Τη δεδομένη στιγμή βλέπετε μόνο χαοτικά κύματα. Αν όμως ξέρετε που βρίσκεται ο προορισμός και προχωράτε πάντα προς τα εκεί, όσο και αν αργήσετε, θα φτάσετε. Έτσι, το όνειρο του καθενός είναι και η πυξίδα για να το πετύχει.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;

Σε δέκα χρόνια από τώρα ελπίζω πως θα έχω πάρει το πτυχίο της ιατρικής και θα έχω ξεκινήσει την ειδικότητα που θα μου ταιριάξει περισσότερο, είτε στην Ελλάδα είτε και στο εξωτερικό. Στο μεταξύ ελπίζω να έχω βρει το χρόνο και να καταφέρω να συμμετάσχω έστω σε μια από τις αποστολές των Γιατρών χωρίς Σύνορα, κάτι που αποτέλεσε και βασικό μου όνειρο όταν επέλεξα την ιατρική

«

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στο Μαθηματικό;

Η προσπάθεια για την εισαγωγή στο Μαθηματικό ξεκίνησε στην Β’Λυκείου σε έναν βαθμό, αλλά σχεδόν όλη η δουλειά έγινε κατά τη διάρκεια της Γ’Λυκείου.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου;

Το κύριο πρώτο ερέθισμα θα έλεγα ότι ήταν η Ευκλείδεια Γεωμετρία, η οποία με γοήτευσε και με έκανε να ασχοληθώ περισσότερο με τον τομέα. Όμως αυτό που τελικά με οδήγησε στην απόφαση να σπουδάσω Μαθηματικά είναι τα αμέτρητα βαθιά προβλήματα και αποτελέσματα του κλάδου, τα οποία έχουν απερίγραπτη κομψότητα και ομορφιά.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που επέλεξα τι θέλω να σπουδάσω, υπήρξαν δυσκολίες, έπρεπε να διαβάζω μαθήματα που δεν απολάμβανα και δεν είχα αρκετό ελεύθερο χρόνο, αλλά θα έλεγα συνολικά ήταν, παραδόξως, μία ευχάριστη εμπειρία. Ευτυχώς ή δυστυχώς χρειάζονται θυσίες για να εκπληρώνεις τους στόχους σου.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Είμαι στο CGS από την Α’Δημοτικού, δηλαδή 12 χρόνια

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο με έχει βοηθήσει πολύ από την πρώτη μου κιόλας χρόνια ως μαθητή, και έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην επιτυχία μου στις φετινές εξετάσεις. Ο ρυθμός και ο τρόπος που διδάχθηκα την ύλη των εξετάσεων στο σχολείο ήταν πολύ βοηθητικά στην μείωση των συνολικών ωρών διαβάσματος στο σπίτι.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια;

Θεωρώ ότι στο πλαίσιο των σχολικών απαιτήσεων, το ποιοτικό διάβασμα είναι αρκετό για να ανταπεξέλθει ένας μαθητής στις απαιτήσεις τόσο του σχολείου όσο και του εκπαιδευτικού συστήματος, αρκεί βέβαια ο πρωταρχικός στόχος της μελέτης να είναι η κατανόηση των εννοιών.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Η πιο απαιτητική περίοδος για εμένα ήταν στο μέσο της χρονιάς (περίπου Φεβρουάριος νομίζω), που ήμουν κάπως κουρασμένος λόγω των αδιάκοπων μαθημάτων που κάναμε από Σεπτέμβρη, ενώ ταυτόχρονα μου έμενε και αρκετή ύλη να αφομοιώσω. Τώρα που ξανά σκέφτομαι την φετινή σχολική χρόνια, συνειδητοποιώ ότι η κατάσταση ήταν πιο απλή και εύκολη από ότι την αντιλαμβανόμουν.

• Tί σου έλειψε τη φετινή χρονιά;

Την φετινή σχολική χρόνια μου έλλειψαν κυρίως οι εκδρομές.

• Πότε ξενύχτησες τελευταία φορά;

Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που ξενύχτησα…ήταν πριν αρκετούς μήνες.

• Στα Μαθηματικά έγραψες το απόλυτο 20! Το περίμενες και πώς ένιωσες όταν είδες τα αποτελέσματα;

Ναι, πήγα αρκετά καλά στα Μαθηματικά. Ήξερα ότι έχω πάει καλά αλλά ήμουν επιφυλακτικός μέχρι να βγουν οι βαθμοί, καθώς γίνεται να χάσει κανείς μονάδες από λεπτομέρειες. Ήταν πολύ ευχάριστο να δω ότι δεν έχω κάνει κάποια απροσεξία ή ανόητα λάθη, αλλά θα έλεγα το ότι πήρα πάνω από 10 στην έκθεση με έκπληξε πολύ περισσότερο.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Η συμβουλή που θα έδινα σε έναν μαθητή που γενικά θέλει να μπει στο πανεπιστήμιο είναι ότι το διάβασμα είναι ουσιαστικό μόνο όταν γίνεται υπό συνθήκες ηρεμίας, συγκέντρωσης και διαύγειας. Σε διαφορετικές συνθήκες είναι απλά σπατάλη ενέργειας

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Θα μου λείψει πολύ το σχολείο, αλλά ευτυχώς μπορώ όποτε το νοσταλγώ να το επισκέπτομαι. Επίσης κατά κάποιον τρόπο η σχολή είναι σαν το σχολείο, με μόνο Μαθηματικά (ή τουλάχιστον εμένα μου αρέσει να το βλέπω έτσι) οπότε δεν νομίζω ότι είναι τόσο τεράστια αλλαγή περιβάλλοντος.

• Τι ονειρεύεσαι για τη φοιτητική σου ζωή;/Tί περιμένεις από την επόμενη χρονιά;

Ονειρεύομαι ως φοιτητής να μάθω όσα έχει να μου προσφέρει η σχολή, να κάνω κάποιες δημοσιεύσεις σε τομείς που μου αρέσουν και να μάθω άριστα Ιαπωνικά.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα ;

Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σε 4 χρόνια, πόσο μάλλον 10. Δεν νομίζω έχει αξία να σκέφτομαι τόσο μπροστά. Η ζωή είναι χαοτική, το παραμικρό ερέθισμα ή γεγονός σήμερα μπορεί να επιφέρει ασύλληπτες αλλαγές στα επόμενα 10 χρόνια.

«

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας;

Η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε λίγο μετα τα Χριστούγεννα. Εκείνη την περίοδο σαν να γύρισε ένα κουμπί στο κεφάλι μου, φαίνεται ότι χρειαζόμουν την ξεκούραση των διακοπών. Βέβαια πήγα στις πανελλήνιες με ένα σκεπτικό να γράψω όσο περισσότερο γινόταν ώστε να πιάσω την καλύτερη δυνατή σχολή για εμένα, και έτσι έγινε.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Σε αυτήν την μεγάλη οικογένεια του CGS είμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Είναι το μοναδικό σχολείο που έχω πάει σε όλη μου την ζωή, από 4 χρονών στο προ-προ νήπιο μέχρι την Γ’ Λυκείου.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο είχε πρωτάρχικο ρολό στην επιτυχία μου. Ο κυριότερος ήταν η τρομερή βοήθεια που είχα από τους καθηγητές μου, τον κύριο Θεοφιλή (στο μάθημα των Μαθηματικών), τον κύριο Παπανικολάου (στο μάθημα των Οικονομικών) , την κυριά Σταματοπούλου (στο μάθημα της Πληροφορικής) και τέλος την κυριά Παπαγεωργίου (στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας). Βέβαια πρέπει να αναφερθεί ότι χωρίς το κατάλληλο μαθησιακό υπόβαθρο το οποίο είχε αναπτυχθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια ίσως να μην τα είχα καταφέρει. Όσον αφορά το συναισθηματικό και ψυχολογικό τομέα οι καθηγητές μου ήταν ανά πασά ώρα και στιγμή διαθέσιμοι για να με βοηθήσουν.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η  οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Θεωρώ ότι το διάβασμα είναι μόνο το 50% της επιτυχίας. Το άλλο 50% αφορά την ψυχολογική στήριξη από το περιβάλλον του κάθε παιδιού. Η κάθε οικογένεια έχει δικαίωμα να αντιμετωπίζει με τον δικό της μοναδικό τρόπο τις καταστάσεις όπως θέλει. Στη δική μου περίπτωση δεν υπήρχε καμία πίεση, είχαμε φτάσει στα όρια της ¨αδιαφορίας¨. Προφανώς υπήρχε το άγχος (κυρίως από την πλευρά της μαμάς), αλλά ποτέ δεν το έδειξε σε εμένα. Επίσης πιστεύω ότι η οικογένεια είναι σημαντικό να αφήσει το παιδί να αποφασίσει το ίδιο τι είναι καλύτερο για αυτό καθώς και την επιλογή της κατεύθυνσης/σχολής.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Η πιο απαιτητική περίοδος ήταν λίγο πριν από το Πάσχα κι έπειτα. Μετα το Πάσχα είχαμε πλέον μπει στην τελική ευθεία κάτι το οποίο με άγχωνε άλλα πάλι καλά ήταν παραγωγικό αυτό το άγχος και κατάφερα να καλύψω πολλά κενά, ειδικά στα Μαθηματικά που ήταν το μάθημα που με δυσκόλευε και μου προκαλούσε το περισσότερο άγχος. Ευτυχώς η οικογένεια μου ήταν δίπλα μου. Όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι καθηγητές μου ήταν διπλά μου για κάθε απορία που μου δημιουργούταν και ταυτόχρονα, κάτι που με βοήθησε ιδιαίτερα ήταν και το υλικό (συνδυαστικές ασκήσεις), που μου έδιναν. Ευτυχώς αυτή η δύσκολη περίοδος για εμένα πέρασε γρηγορά χάρη στο στενό μου περιβάλλον.

• Tί σου έλειψε τη φετινή χρονιά;

Ειλικρινά αυτήν την χρόνια δεν μου έλειψε τίποτα και πιστεύω ότι αυτός είναι και ο λόγος της επιτυχίας μου. Δεν στερήθηκα ούτε την έξοδο μου, ούτε και τα γνωστά day-off. Δεν έχασα καμία επαφή με τους φίλους μου εκτός σχολείου.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Προς τα παιδιά τα οποία θα μπουν τώρα στην Γ’ Λυκείου, η συμβουλή μου είναι να κοιμούνται καλά, να τρέφονται σωστά και όταν αισθανθούν ότι πιέζονται έστω και λίγο, να τα παρατήσουν όλα και να κάνουν αυτό/αυτά που τους ευχαριστεί. Το πιο σημαντικό όμως είναι να ξέρουν τι θέλουν και προς τα που βαδίζουν,  διότι χωρίς κάποιον στόχο δεν θα ξέρουν τον ¨τερματισμό¨.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Δεν ξέρω πως νιώθω για το τέλος του μεγάλου αυτού κύκλου που είναι τα σχολικά χρόνια το μόνο που ξέρω είναι ότι η ζωή είναι μπροστά μου, και ότι όλα τα ευχάριστα και σχετικά ανέμελα χρόνια της ζωής μου αρχίζουν τώρα.

• Τι ονειρεύεσαι για τη φοιτητική σου ζωή;/Tί περιμένεις από την επόμενη χρονιά;

Αυτό που ονειρεύομαι για την φοιτητική μου ζωή καθώς επίσης και τα επόμενα χρόνια είναι να καταφέρω να τελειώσω την σχολή μου στα 4 χρόνια, έπειτα να κάνω ένα καλό μεταπτυχιακό, ιδανικά στην Αγγλία (London school of Economics).

«

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στη σχολή Ψυχολογίας στην Αθήνα;

Οι προσπάθειές μου ξεκίνησαν πιο εντατικά κατά τη φοίτησή μου στην Α΄ τάξη  του Λυκείου, αν και θεωρώ ότι σε όλη τη διάρκεια των μαθητικών μας χρόνων και μέσα από όλα τα γνωστικά αντικείμενα λαμβάνουμε τα εφόδια εκείνα που θα μας προετοιμάσουν κατάλληλα για την εισαγωγή μας στη σχολή της αρεσκείας μας.

Σίγουρα όμως στη διάρκεια των δύο τελευταίων χρόνων της φοίτησής μου στο Λύκειο οι προσπάθειές μου εντάθηκαν περαιτέρω και ήταν πιο εστιασμένες στα μαθήματα της Κατεύθυνσης που ακολούθησα.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση για τον κλάδο σπουδών σου;

Πάντα σκεπτόμουν ότι θα ήθελα να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου και τους άλλους ανθρώπους. Να είμαι σε θέση να αναγνωρίζω και να εκφράζω τα συναισθήματά μου και να αντιμετωπίζω με ειλικρίνεια, κουράγιο και δύναμη τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Να βρίσκω τα δικά μου εσωτερικά στηρίγματα που θα με βοηθήσουν να δυναμώσω και να είμαι σε θέση να στηρίξω ουσιαστικά τους άλλους ανθρώπους. Νομίζω ότι όλες αυτές οι σκέψεις ήταν το κίνητρο για να ακολουθήσω το συγκεκριμένο κλάδο σπουδών.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω ………» έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Πρέπει να πω ότι πρόκειται για μία μεγάλη διαδρομή και μία σημαντική πορεία στη ζωή ενός ανθρώπου. Η απόφαση για τις σπουδές σου είναι ουσιαστικά η πρώτη σοβαρή απόφαση που καλείσαι να λάβεις. Αυτό που έχει όμως σημασία στην πορεία σου είναι το ταξίδι να σε ευχαριστεί, να σε γεμίζει χαρές και όνειρα και να σε θωρακίζει με εφόδια για το μέλλον. Χρειάζεται επίσης να προχωράς βήμα – βήμα στην κατάκτηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων που σου προσφέρονται στη σχολική σου ζωή και να ξεπερνάς τις δυσκολίες που κάθε φορά παρουσιάζονται με τη βοήθεια των ανθρώπων που είναι κοντά σου. Οπωσδήποτε η θετική διάθεση, η αισιοδοξία, οι καθηγητές και οι δικοί σου άνθρωποι θα πρέπει να σε συνοδεύουν σε όλη την πορεία σου. Στο τέλος του ταξιδιού, η ημέρα των αποτελεσμάτων αποτελεί τη δικαίωση της προσπάθειας και των κόπων σου.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Στο CGS φοιτώ από τα χρόνια του Νηπιαγωγείου. Ουσιαστικά βρίσκομαι στο σχολείο 13 χρόνια. 13 όμορφα χρόνια, που με βοήθησαν σε πολλούς τομείς και με οδήγησαν να θέσω και να επιτύχω τους στόχους μου, αλλά και να δημιουργήσω ουσιαστικούς δεσμούς και δυνατές φιλίες με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές μου.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Με ποιο τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα , στο ακαδημαϊκό υπόβαθρο, στα γνωστικά φορτία, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.)

Το σχολείο μου υπήρξε σημαντικός αρωγός στην πορεία μου για την εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο. Οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων ήταν πάντα κοντά μου και με την πολυετή διδακτική τους εμπειρία και το οργανωμένο εκπαιδευτικό υλικό υποστήριξαν ακαδημαϊκά όλες τις προσπάθειές μου. Πέρα όμως από αυτό με βοήθησαν να αναπτύξω δεξιότητες που θα είναι χρήσιμες για όλη την ακαδημαϊκή αλλά και την κοινωνική ζωή μου.

Κυρίως όμως το σχολείο με τους ανθρώπους του και τους θεσμούς του ήταν δίπλα μου για να με καθοδηγεί, να ενθαρρύνει τις πρωτοβουλίες μου, να στηρίζει τις αποφάσεις μου και να ενδυναμώνει την αυτοπεποίθησή μου σε κάθε δύσκολη στιγμή.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά ένας μαθητής/μια μαθήτρια; Αν όχι, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον του/της για να πετύχει τους στόχους του/της;

Σίγουρα η σωστή και οργανωμένη μελέτη αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία και την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Δεν θα κατάφερνα να επιτύχω τους στόχους μου εάν δεν είχα την ουσιαστική βοήθεια και στήριξη της οικογένειάς μου. Η οικογένειά μου στάθηκε δίπλα μου σε όλη αυτή τη δύσκολη και ιδιαίτερα απαιτητική διαδρομή. Με τους γονείς μου και τον αδερφό μου συζητούσαμε τους προβληματισμούς και τις αγωνίες μου και πάντα κατάφερναν να με ηρεμούν, να με εμψυχώνουν και να με υποστηρίζουν συναισθηματικά.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες; Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Πολλές στιγμές σε όλη αυτή την πορεία θα έλεγα ότι ήταν απαιτητικές. Η εβδομάδα όμως των Πανελλαδικών εξετάσεων ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, γιατί απαιτούσε μεγάλη ψυχραιμία, ηρεμία και ψυχικό σθένος. Η οικογένειά και οι καθηγητές μου με βοήθησαν να αντιμετωπίσω το άγχος των εξετάσεων, προσπαθώντας να με αποφορτίσουν και να δημιουργήσουν ένα θετικό και ασιόδοξο κλίμα. Πολύτιμοι συμπαραστάτες υπήρξαν οι φίλοι μου, με τους οποίους μοιραζόμασταν τις ίδιες ανησυχίες και αγωνίες. Οι συζητήσεις μας ήταν πολύτιμες, γιατί αισθανόμουν ότι στη δύσκολη αυτή στιμγή υπάρχουν συνοδοιπόροι με κοινούς στόχους.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να εισαχθεί σε ένα Πανεπιστήμιο τόσο υψηλής ζήτησης;

Θεωρώ ότι η θετική σκέψη, η οργάνωση και οι ξεκάθαροι και ρεαλιστικοί στόχοι αποτελούν καλούς συμβούλους για τη σωστή προετοιμασία των μαθητών και την εισαγωγή τους σε μία Πανεπιστημιακή σχολή. Το πιο σημαντικό όμως είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ηρεμίας και η ενδυνάμωση των σχέσεων με τους δικούς μας ανθρώπους, που ξέρουμε ότι θα βρίσκονται δίπλα μας σε όλη αυτή τη δοκιμασία και τη μακρά προετοιμασία.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Το σχολείο μας και τα όμορφα σχολικά μας χρόνια θα μου λείψουν πολύ. Χρόνια ανέμελα, με πολλές φωτεινές αναμνήσεις, γεμάτα προσμονή και ελπίδες για το μέλλον.

Θα μου λείψουν πολλά πράγματα, αλλά κυρίως οι καθηγητές και οι φίλοι μου.

Αποχαιρετήσαμε το σχολείο και τους ανθρώπους του, αλλά οι υποσχέσεις έχουν κιόλας δοθεί.

Θα ερχόμαστε στο σχολείο μας, θα επιστρέφουμε σ’ αυτό ξανά και ξανά για να ζωντανεύουμε τις γλυκές μας αναμνήσεις.

• Τι ονειρεύεσαι για τη φοιτητική σου ζωή;

Τα φοιτητικά χρόνια είναι χρόνια ανεξαρτησίας, ενθουσιασμού και χαράς, παράλληλα όμως είναι και χρόνια δημιουργικά. Αποτελούν την αρχή της προσπάθειάς μας να έρθουμε πιο κοντά με το αντικείμενο των σπουδών μας, να εμβαθύνουμε σ’ αυτό, να αποκτήσουμε στέρεα γνώση για ό,τι μαθαίνουμε και ταυτόχρονα να βρούμε νέα κίνητρα για να συνεχίσουμε μέχρι την ολοκλήρωση του στόχου μας.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα ;

Σε δέκα χρόνια από τώρα θα ήθελα να έχω πραγματοποιήσει κάποιους από τους στόχους που έχω θέσει, αλλά και να δουλεύω για να επιτύχω τους επόμενους. Άλλωστε οι επιθυμίες και οι στόχοι μας αναπροσαρμόζονται καθώς μεγαλώνουμε. Θα ήθελα σε κάθε φάση της ζωής μου να έχω την ωριμότητα και την κρίση να θέτω τις προτεραιότητές μου,ώστε να μπορώ να αισθάνομαι καλά εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι.

Εμείς, όλα τα  μέλη της οικογένειας του CGS, του σχολείου σου, σου ευχόμαστε να έχεις στη ζωή σου πολλές και μεγάλες επιτυχίες, να πραγματοποιήσεις τους στόχους σου σε κάθε τομέα και να ζήσεις μια όμορφη και γεμάτη ζωή.

Σου στέλνουμε την αγάπη μας και θέλουμε να ξέρεις ότι αυτή η οικογένεια του σχολείου σου θα είναι για σένα μια ανοιχτή αγκαλιά για πάντα.

«

• Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια για την εισαγωγή σου στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων;

Δεν ήταν στα σχέδιά μου να εισαχθώ στο συγκεκριμένο τμήμα. Ήταν ένα αναπάντεχο γεγονός για μένα. Έδωσα και μπήκα.

• Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που σε οδήγησαν στην απόφαση να ακολουθήσεις αυτόν τον κλάδο σπουδών (Ψηφιακά Συστήματα);

Από όταν ήμουν πολύ μικρός συμμετείχα σε εργαστήρια και σεμινάρια, όπως πχ. στο Utech Lab του Ευγενιδίου Ιδρύματος σχετικά με τον προγραμματισμό, τα ηλεκτρονικά συστήματα, την ρομποτική κλπ. Από όλα αυτά περισσότερο με εντυπωσίαζε η πρακτική εφαρμογή των ψηφιακών εργαλείων (π.χ. αλγόριθμοι, κώδικες κλπ) στην επίλυση προβλημάτων της καθημερινότητας. Αργότερα, παράλληλα με το σχολείο, εκπαιδευόμουν στον προγραμματισμό και προσωπικά και σε σχολή και μέχρι και σήμερα συνεχίζω να προγραμματίζω.

• Περίγραψέ μας με λίγα λόγια την εμπειρία σου από τότε που είπες «θα σπουδάσω…» τη σπουδή που διάλεξες έως την ημέρα που έμαθες ότι τα κατάφερες.

Ήταν ένα μακρύ ταξίδι. Αρχικά πήγα φροντιστήριο προκειμένου να προετοιμαστώ για τις πανελλαδικές. Ύστερα κατάλαβα ότι αυτός ο τρόπος προετοιμασίας δεν με βοηθούσε στο να μαθαίνω και ήταν αρκετά κουραστικός οπότε τον εγκατέλειψα και αποφάσισα να κάνω δραστηριότητες εκτός σχολείου σχετικά με τον προγραμματισμό και να πάω σε ένα ιδιωτικό κολέγιο όταν έρθει η ώρα. Όμως στα μέσα της Γ’ Λυκείου διαπίστωσα ότι υπήρχαν τμήματα πληροφορικής στα οποία θα μπορούσα να εισαχθώ. Από τότε έβαλα τα δυνατά μου και με την πολύτιμη βοήθεια των καθηγητών του σχολείου συγκεντρώθηκα στα μαθήματα της κατεύθυνσής μου. Όταν πρωτοείδα τα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων, αρχικά απογοητεύτηκα γιατί νόμιζα ότι δεν θα περνούσα. Αλλά, η πραγματικότητα με εξέπληξε ευχάριστα.

• Πόσα χρόνια είσαι στο CGS;

Από την Ε’ Δημοτικού.  Δηλαδή 8 χρόνια.

• Σε βοήθησε το σχολείο στην επιτυχία σου; Και αν «ναι» με ποιον τρόπο και σε ποιον τομέα; (Για παράδειγμα, χαρίζοντας σου ακαδημαϊκές γνώσεις, μεθόδους να μαθαίνεις και να εφαρμόζεις τις γνώσεις σου, στη συναισθηματική στήριξη, στην ψυχολογική σου ενδυνάμωση κλπ.);΄

Θεωρώ ότι το σχολείο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία και στην επιτυχία μου γιατί ουσιαστικά εγώ «έδωσα» με ό,τι έμαθα στο σχολείο και όχι σε κάποιο φροντιστήριο. Οι καθηγητές μας με βοήθησαν τόσο στον τομέα των ακαδημαϊκών μου γνώσεων, όσο και στις μεθόδους μάθησης. Ήταν πολύ πρόθυμοι να με στηρίξουν ακόμα και αν η προετοιμασία μου δεν φαινόταν αρκετά σκληρή σε σχέση με των συμμαθητών μου. Μου έδειχναν κάθε τόσο την αισιοδοξία τους για την προσπάθειά μου κι αυτό με βοήθησε πολύ σε ψυχολογικό επίπεδο.

• Θεωρείς πως αρκεί το διάβασμα προκειμένου να προχωρήσει και να επιτύχει ακαδημαϊκά μια μαθήτρια ή ένας μαθητής; Αν πιστεύεις πως δεν αρκεί, ποια χαρακτηριστικά κρίνεις ότι θα πρέπει να έχει η οικογένεια και το περιβάλλον της/του για να πετύχει τους στόχους της/του;

Σίγουρα δεν αρκεί. Πριν από όλα νομίζω πως κάθε μαθήτρια ή μαθητής πρέπει να θέλει να σπουδάσει κάτι και όχι κάνει την προσπάθεια για να σπουδάσει κάτι που «θεωρείται» πως είναι καλό να σπουδάσει. Η προσπάθεια, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να ξεκινά από κάποιο προσωπικό όνειρο.

Όσον αφορά την οικογένεια και το περιβάλλον θα πρέπει μην την/τον αγχώνουν αλλά να τον/την αφήνουν ελεύθερο/η να οργανώσει την προετοιμασία της/του με ψυχραιμία.

• Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο απαιτητική στιγμή ή/και περίοδο στην πορεία σου μέχρι τώρα και πώς τη διαχειρίστηκες;

Η πιο απαιτητική περίοδος στην πορεία μου, ήταν με διαφορά η περίοδος των απολυτήριων εξετάσεων του Λυκείου (τέλη Μαΐου) όπου, επειδή οι πανελλαδικές απείχαν μόνο μια εβδομάδα, έπρεπε να διαβάζω ταυτόχρονα και για τις δύο εξετάσεις. Αποφάσισα λοιπόν, τις ημέρες των απολυτηρίων εξετάσεων να διαβάζω κυρίως την κοινή ύλη με τις πανελλαδικές και μετά τη λήξη των απολυτηρίων να επικεντρωθώ στην επιπλέον ύλη.

• Σε βοήθησε η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και το σχολείο στη διαχείριση της δύσκολης αυτής στιγμής/περιόδου;

Θεωρώ πως κάθε άνθρωπος που βρισκόταν κοντά μου με βοήθησε με το δικό του τρόπο. Οι καθηγητές στο σχολείο με βοήθησαν πάρα πολύ διορθώνοντας ασκήσεις προετοιμασίας για τις εξετάσεις που έκανα και βοηθώντας με να βελτιωθώ στα σημεία στα οποία έβλεπαν ότι με δυσκόλευαν. Η οικογένειά μου με στήριξε με το να μη με ελέγχει πιεστικά και να μου προκαλεί άγχος με ερωτήσεις όπως «Πώς πάει το διάβασμα» ή «Πόσο γράφεις στα διαγωνίσματα». Οι φίλοι μου με βοήθησαν πιστεύοντας σε εμένα παρ’ όλο που η προσπάθεια μου φαινόταν μάταια.

• Tί σου έλειψε τη φετινή χρονιά της τελικής προετοιμασίας;

Περισσότερο από όλα θα έλεγα ότι μου έλειψε ο ελεύθερος χρόνος που είχα στο παρελθόν, στον οποίο έγραφα κώδικα, μάθαινα καινούργια ενδιαφέροντα πράγματα και έβλεπα ταινίες. Όσο προετοιμαζόμουν δεν είχα το μυαλό και τον χρόνο να ασχοληθώ με αυτά.

• Αισθάνεσαι ότι «Θυσίασες» κάτι στο πλαίσιο της προετοιμασίας σου και αν «ναι» τι (πχ τον ύπνο σου, ξενυχτώντας για να διαβάσεις, κάποια δραστηριότητα που αγαπάς και για την οποία δεν είχες χρόνο, το να περάσεις χρόνο με κοντινά σου άτομα κλπ); Θεωρούσες ότι άξιζε η επιτυχία σου την ή τις θυσίες;

Δεδομένου ότι δεν είχα ένα τόσο πιεστικό πρόγραμμα σε σχέση με τους συμμαθητές μου, δεν θεωρώ ότι θυσίασα πολλά πράγματα. Όμως, θυσίασα  κάποιες πολύτιμες ώρες δουλειάς, στις οποίες ασχολούμουν με την δημιουργία μιας ψηφιακής εφαρμογής.

• Τι συμβουλή θα έδινες σε έναν/μια μαθητή/τρια που επιθυμεί να σπουδάσει σε ένα Πανεπιστήμιο της επιλογής του/της; (πχ να είναι σίγουρος/η για την επιλογή του/της, να εστιάσει σε κάποια μαθήματα αντί άλλων, να κόψει τις εξωσχολικές δραστηριότητες κλπ);

Η σημαντικότερη συμβουλή που θα έδινα θα ήταν να το επιλέξει από προσωπικό ενδιαφέρον και η ζήτηση του πανεπιστημίου ή οι επιθυμίες των γονιών ή οποιουδήποτε άλλου να μην αποτελούν αίτια επιλογής.

Έπειτα, θεωρώ πως αξίζει να θυσιάσει κάποιο προσωπικό χρόνο. Αν όμως θεωρεί πως η προσπάθεια αυτή είναι ψυχοφθόρα και δεν αποδίδει, είναι καλύτερο να ασχοληθεί με το να βρει έναν τρόπο προετοιμασίας που να του/της ταιριάζει. Αν κάτι έμαθα απ’ όλη αυτήν την διαδικασία είναι πως αν κανείς θέλει πραγματικά να πετύχει έναν στόχο, μπορεί να τον πετύχει ακόμα και με τρόπους που δεν περιμένει.

• Πώς νιώθεις για το τέλος του μεγάλου κύκλου της ζωής που είναι τα σχολικά χρόνια; Τι θα σου λείψει πιο πολύ από το σχολείο σου;

Νιώθω πολύ χαρούμενος γιατί θα ασχοληθώ κυρίως με αυτό που με ενδιαφέρει πραγματικά. Όμως υπάρχουν πράγματα που θα μου λείψουν, κυρίως άνθρωποι. Οι φίλοι που γνώρισα στο σχολείο και που δεν θα ξεχάσω ποτέ αλλά και οι περισσότεροι καθηγητές μου και το προσωπικό του σχολείου, όπου μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια με βοηθούσαν να γίνω καλύτερος παρά τις δυσκολίες μου και γενικότερα είχαν μεγάλη προθυμία και ενδιαφέρον να με διδάξουν. Για όλους αυτούς τους λόγους ήμουν πολύ τυχερός που φοίτησα στο CGS.

• Τι ονειρεύεσαι για τη φοιτητική σου ζωή;/Tί περιμένεις από την επόμενη χρονιά;

Ονειρεύομαι να ζήσω μια φοιτητική ζωή στην οποία θα μπορέσω να αποκτήσω σημαντικές και ενδιαφέρουσες γνώσεις πάνω στο αντικείμενό μου, να πειραματιστώ, να ανακαλύψω καινούρια ενδιαφέροντα και να γνωρίσω άτομα με τα οποία θα μπορέσω να συνεργαστώ και να συνυπάρξω. Όσον αφορά στην επόμενη χρονιά περιμένω να αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα όλα τα παραπάνω.

• Φανταζόμαστε ότι είναι η πρώτη φορά που θα ζήσεις εκτός οικογενειακής υποστήριξης.
  Πως αισθάνεσαι για το γεγονός πως παράλληλα με τον νέο κύκλο εκπαίδευσής σου θα πρέπει να αυτονομηθείς και ως προς όλα τα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας;

Πράγματι είναι η πρώτη φορά και μάλιστα δεν περίμενα ότι η στιγμή αυτή θα ερχόταν τόσο νωρίς. Έχω όμως αισιοδοξία για την μεγάλη αυτή αλλαγή, διότι πιστεύω πως θα με βοηθήσει να οργανωθώ περισσότερο, να γίνω πιο υπεύθυνος και ανεξάρτητος καθώς θα πρέπει μόνος μου να καλύπτω τις βασικές μου ανάγκες και να είμαι ταυτόχρονα συνεπής στις υποχρεώσεις μου.

• Τι είναι αυτό που σε ενδιαφέρει περισσότερο στον τομέα που διάλεξες να σπουδάσεις;

Η δημιουργία εφαρμογών και προγραμμάτων για διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές με ενδιαφέρει ιδιαιτέρως γιατί με συναρπάζει το πώς γράφοντας κώδικα σε μια γλώσσα που ξέρεις, με έναν συγκεκριμένο τρόπο, μπορείς να δημιουργήσεις προγράμματα που διευκολύνουν κάποιον στην καθημερινότητά του. Πάντως, είμαι πρόθυμος να πειραματιστώ και να ανακαλύψω καινούρια αντικείμενα που θα μου τραβήξουν εξίσου το ενδιαφέρον.

• Τι ρόλο πιστεύεις πως παίζει η σφαιρική παιδεία σε έναν άνθρωπο που είναι αφοσιωμένος σε έναν τομέα όπως για παράδειγμα εσύ; Πιστεύεις πως έχει νόημα ένας άνθρωπος που ασχολείται με την τεχνολογία να γνωρίζει πχ ιστορία, να έχει σωστό προφορικό και γραπτό λόγο, να αθλείται κλπ;

Ακόμα κι αν ένας άνθρωπος είναι αφοσιωμένος σε έναν τομέα, οφείλει να έχει σφαιρική παιδεία προκειμένου να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ας πούμε, ένας προγραμματιστής πρέπει να έχει όσο το δυνατόν καλύτερο γραπτό και προφορικό λόγο καθώς μόνο έτσι θα μπορέσει να παρουσιάσει το πρόγραμμα που δημιούργησε με μεγάλη σαφήνεια σε αυτούς που απευθύνεται. Αντίστοιχα, είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίζει ιστορία προκειμένου να αναπτύξει κριτική σκέψη για να μπορέσει να αποκτήσει άποψη για κοινωνικά θέματα που τον απασχολούν στην καθημερινότητα και να αποφεύγει τα σφάλματα του παρελθόντος. Επίσης, η συστηματική άθληση, για παράδειγμα βοηθά στην βελτίωση της ψυχολογικής κατάστασης. Εγώ, ας πούμε, αφού έτρεχα 10 χιλιόμετρα κάθε Παρασκευή τις ώρες της γυμναστικής, ένιωθα περισσότερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία για να πετύχω τους στόχους μου.

• Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα;

Ειλικρινά, μετά όλα αυτά που μου συνέβησαν την φετινή χρονιά, πιστεύω πως είναι σχεδόν αδύνατον να φανταστώ πως θα ήμουν σε δέκα χρόνια. Εδώ πριν από ένα χρόνο δεν μπορούσα να φανταστώ καν ότι θα έδινα αυτή την συνέντευξη. Πάντως, αυτό που θα ευχόμουν σίγουρα είναι να έχω την ίδια όρεξη και προθυμία που έχω τώρα, σε ό,τι αντικείμενο κι αν δουλεύω.

«

As part of the programme, Rafaella had the opportunity to be a study manager for a diabetic clinical study in China, work with clinical trial applications and join an early research computation hub in Oxford. This unique experience offered her great exposure and understanding of the complexity within the pharmaceutical industry but also triggered an interest in the field of Precision Medicine and Artificial Intelligence. Today, Rafaella has accepted a permanent role within regulatory affairs, working in a project to acquire regulatory approval from the Food and Drug Administration (FDA) in the US and the European Medicines Agency (EMA). Her passion for Precision medicine and how this will dictate the future of the pharmaceutical industry remains to be pursued.

«

Konstantinos is also involved in communicating regularly with other stakeholders within Reebok and Adidas, such as the strategy team to consult them on making strategies on when and how the content will be published.

During his graduate studies and internship, Konstantinos acquired a great deal of experience in social media research and content creation, and has applied this knowledge in his career where he has been exceptionally successful in the sports and content fields.

The entire CGS community could not be more proud of Konstantinos (IB DP Class of 2015) and his amazing accomplishments. We wish him continued professional success and personal happiness!

«

Phoebe looks forward to building on her mastery of novel techniques such as performing routine surgeries laparoscopically (key-hole surgery, using a camera), a routine procedure in human medicine that is today being developed for pets! She is also involved in a veterinary sustainability group that looks at how to reduce the carbon footprint of the veterinary profession, supports local initiatives aimed at improving both environmental and social sustainability in their own clinics.

Her future includes embarking on a journey to become a European/American Specialist in Internal Medicine, calling for extensive training as it is the highest qualification in the veterinary field globally! In this way, she can impact on her own patients and be a member of a select group of specialists who provide advice and training to veterinarians across the UK and Europe.

Congratulations on your well-deserved successes, Phoebe! You have made us all very proud and we are certain of the great new achievements that await you in the future!

«

Angelo is involved in diverse projects including leading in the creation of cross-platform campaigns on key issues for the food, health, and consumer product sector, supporting broader strategies during key periods like federal and provincial elections and budgetary cycles, and connecting with a variety of stakeholders across a range of sectors to find common priorities and establish effective collaborations.

His firsthand experience in the world of political communications and extensive research while at Carleton University has allowed him to apply that knowledge in a demanding professional position and has been a key factor to his success.

The entire CGS community is most proud of Angelo (IB DP Class of 2013) and wishes him continued professional success and personal happiness!

«

Right now I am working on Project Elpis, a non-profit student initiative whose aim is to provide refugees in Greece with free electricity using solar-power to charge mobile devices, serving 240 people per day on the island of Samos. We are working towards making it scalable and help more groups in need. The project encompasses environmental sustainability, technical innovation and social responsibility. I am really excited to represent the University of Edinburgh University delegation at the Clinton Global Initiative this spring at the University California Berkeley. It is a great chance for me to meet new people, network and but more importantly for us to show that there are always alternative solutions to dicult situations.

What’s next for you?
Academically, I hope to start a Master’s degree focusing on urban planning and sustainable development. I also want to invest my time in building networks and participating in placement opportunities, NGOs and social innovation initiatives. I look to the future with anticipation and ambition, staying grounded and keeping aware of my goals, always striving for bigger things. Project Elpis and its further scalability is a priority for the coming months where we want to expand operations in regions where we need o-grid solutions.

«

Finally, I served as president of the Harvard Hellenic Society and organized several conferences and social events to bring students of Greek descent together to share Greek culture with the larger Harvard community.

What’s next for you?
I currently work as a Systems Engineer for Hewlett Packard’s Big Data division, where I continue my work on Data Systems as part of the Query Engine team. At HP, I am leading the Research Reading group and also chair the executive committee of DataGals, an organization that supports Women in Tech within HP. In my free time I volunteer for Boroume, the Greek NGO for the reduction of food waste.

«

What’s next for you?
After my exams in May, I start my intercalated degree and will be doing research on DNA damage at the Sir William Dunn School of Pathology in Oxford. My experience at university has opened my eyes to research and I hope to explore this further in the summer.

«

Throughout the year, the course maintains an intense pace but I always try to find time to volunteer for events such as breast cancer fundraising events for Fundraising South and for various events around UCL.

What’s next for you?
My nest ambition at the moment is to secure an internship program for the upcoming summer including top practices in New York and London.

«